بررسی تأثیر اسید هیومیک و شوری بر رشد رویشی و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی پنبه (رقم ورامین)

اسید هیومیک یکی از اسیدهای آلی تأثیرگذار و رشد و نمو گیاهان است که اثرات تخریبی بر محیط زیست ندارد و شوری یکی از مشکلات عمده کشاورزی ماث. به منظور بررسی اثرات اسید هیومیک و شوری بر رشد رویشی و برخی خصوصیات ویدئو لژ کمی پنبه رقم ورامین آزمایشی با 16 تیمار و پنج تکرار به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کرمان انجام شد. تیم آن‌ها شامل سه سطح اسید هیومیک ( 30 ، 60 ، 90 ) میلی‌گرم در لیتر و سه سطح شوری ( 9،12 و 15 ) دسی زیمنس بر متر به همراه آن مقطع (شاهد) بود. دیوارهای اسید هیومیک برخی خصوصیات فیزیولوژیکی را با اختلاف معنی داری نسبت به شاه تحت تأثیر قرار داد ( 0.05>p ) از جمله باعث افزایش کلروفیل a به میزان 13%، کار تنوئید 20% و همچنین وزن خشک اندام‌های هوایی را به میزان 20% افزایش داد. تیمور شرقی نیز موجب کاهش معنی‌داری در اکثر ستاد مورد بررسی شد ( 0.05>p ) از جمله اثرات شوری کاهش کلروغیل b به میزان 33 در کلروفیل ab کام 24 برد، ارتفاع ساقه 32%، وزن خشک اندام‌های هوایی 20% و در نهایت افزایش نشت یونی به میزان 51%. اثرات متقابل شوری و اسید هیومیک به جز بر کلروفیل ab و دیگر صفات معنی‌دار نبود. (15 زیمنس بر متر ) بود.

کلیدواژه ها:

اسید هیومیک ، پنبه ، شوری ، کلر و فیل ، نشت یونی غشاء