کاربست فناوری آموزشی درمدارس ابتدایی واثرآن بریادگیری

پژوهش حاضر به بررسی چگونگی کاربست فناوری آموزشی در مدارس ابتدایی و تاثیر آن بر یادگیری دانش آموزان می پردازد. با گسترش ابزارهای دیجیتال و محیط های تعاملی، استفاده موثر از فناوری می تواند فرآیند یاددهی–یادگیری را پویاتر، انگیزش بخش تر و کاراتر کند. یافته های مطالعات پیشین نشان می دهد که استفاده هدفمند از ابزارهایی مانند تخته های هوشمند، نرم افزارهای آموزشی، واقعیت افزوده و پلتفرم های یادگیری آنلاین، موجب افزایش توجه، یادگیری عمیق، و تقویت مهارت های تفکر انتقادی و حل مسئله در دانش آموزان می شود. همچنین، فناوری های آموزشی دسترسی به منابع متنوع یادگیری را برای معلمان و دانش آموزان تسهیل کرده و امکان شخصی سازی آموزش را فراهم می آورد. با وجود این مزایا، چالش هایی مانند کمبود زیرساخت، نیاز به آموزش معلمان و مدیریت صحیح زمان وجود دارد که باید در برنامه ریزی آموزشی مورد توجه قرار گیرد. هدف پژوهش حاضر، تبیین تاثیرات مثبت و منفی فناوری آموزشی و ارائه راهکارهای عملی برای بهینه سازی بهره برداری از آن در مدارس ابتدایی است.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، مدارس ابتدایی ، یادگیری عمیق ، شخصی سازی آموزش ، انگیزش تحصیلی