تحول مدیریت شهری در شهرداری های مناطق محروم : بررسی ساختار و عملکرد شهرداری زابل

مدیریت شهری در مناطق محروم ایران با چالش های چندبعدی اقتصادی، اجتماعی و نهادی مواجه است و شهرداری ها به عنوان نهاد اصلی اداره امور شهری، نقش کلیدی در بهبود کیفیت زندگی شهروندان ایفا می کنند. شهر زابل به عنوان یکی از شهرهای محروم کشور، نمونه ای بارز از تاثیر محدودیت های ساختاری و عملکردی بر مدیریت شهری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تحول مدیریت شهری در شهرداری زابل، ساختار سازمانی و عملکرد این نهاد را در چارچوب نظریه های حکمرانی شهری و مدل های ارزیابی عملکرد تحلیل می کند. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی و مبتنی بر داده های اسنادی، مصاحبه با مدیران و کارشناسان شهرداری و بررسی شاخص های عملکردی شهرداری در حوزه های خدمات شهری، مالی و اجتماعی انجام شده است. یافته ها نشان می دهد که ساختار سازمانی شهرداری زابل با محدودیت های منابع مالی، کمبود نیروی انسانی متخصص، ضعف در مشارکت شهروندی و ناکارآمدی در بهره گیری از فناوری های نوین مواجه است. این شرایط موجب شده کیفیت خدمات شهری در حوزه هایی مانند مدیریت پسماند، توسعه زیرساخت ها و ساماندهی بافت های ناکارآمد پایین تر از استانداردهای ملی باشد. بررسی تطبیقی با مطالعات مشابه در ایران و کشورهای در حال توسعه نشان می دهد که چالش های اصلی شهرداری زابل ریشه در عدم تمرکز اختیارات، ضعف حکمرانی محلی و وابستگی شدید به کمک های دولتی دارد. نتایج تحقیق بیانگر ضرورت تحول در ساختار مدیریت شهری از طریق افزایش استقلال مالی، ارتقای شفافیت و پاسخگویی، توانمندسازی منابع انسانی و تقویت سازوکارهای مشارکت مردمی است.

کلیدواژه ها:

شهرداری ، دعاوی حقوقی ، دعاوی قراردادی ، دعاوی ملکی ، راهکارهای پیشگیری ، نظام حقوقی شهری