«تاثیر شیوه های نوین تدریس (یادگیری فعال، آموزش مشارکتی و فناوری آموزشی) بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی»

هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر شیوه های نوین تدریس شامل یادگیری فعال، آموزش مشارکتی و فناوری آموزشی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی و شناسایی چالش ها و محدودیت های اجرای این روش ها بود. مطالعه حاضر به شیوه تحلیل توصیفی–مروری و با گردآوری اطلاعات از منابع علمی فارسی و انگلیسی انجام شد. داده ها از طریق مرور مقالات، کتب تخصصی، فصلنامه های پژوهشی و گزارش های بین المللی جمع آوری و تحلیل شد.نتایج نشان داد که یادگیری فعال باعث ارتقای درک مفاهیم، افزایش مشارکت دانش آموزان و بهبود مهارت های حل مسئله می شود. آموزش مشارکتی ضمن تقویت تعامل اجتماعی، همیاری و مسئولیت پذیری، موجب پیشرفت تحصیلی و رشد مهارت های ارتباطی دانش آموزان می گردد. فناوری آموزشی با ارائه ابزارهای چندرسانه ای، محیط های دیجیتال و منابع متنوع، یادگیری را جذاب و شخصی سازی شده کرده و انگیزه تحصیلی را افزایش می دهد. با این حال، چالش هایی از قبیل کمبود زیرساخت، نابرابری دسترسی، هزینه های بالا، نیاز به آموزش معلمان، دشواری ارزیابی عملکرد و مسائل امنیتی، اجرای کامل این روش ها را محدود می کند.به طور کلی، ترکیب مناسب این شیوه ها با مدیریت چالش ها و حمایت نهادی می تواند محیطی پویا و موثر برای یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی فراهم کند و پیشرفت تحصیلی آن ها را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری فعال ، آموزش مشارکتی ، فناوری آموزشی ، پیشرفت تحصیلی ، شیوه های نوین تدریس