نقش خانواده و مدرسه در تقویت سواد عاطفی و اجتماعی دانش آموزان

در جهان امروز، سواد عاطفی و اجتماعی به عنوان یکی از ارکان مهم موفقیت فردی، تحصیلی و اجتماعی کودکان شناخته می شود. این نوع سواد نه تنها شامل توانایی درک و مدیریت احساسات خود است، بلکه شامل همدلی با دیگران، برقراری ارتباط موثر، حل مسئله و پذیرش مسئولیت های اجتماعی نیز می شود. دو نهاد بنیادین خانواده و مدرسه نقش کلیدی در ارتقای این سواد در کودکان ایفا می کنند. خانواده، به عنوان نخستین محیط رشد عاطفی کودک، زمینه ساز شکل گیری الگوهای رفتاری، همدلی، خودکنترلی و تاب آوری است. از سوی دیگر، مدرسه نیز به واسطه ارتباطات گسترده با همسالان و معلمان، بستری برای تمرین مهارت های اجتماعی، مشارکت و حل تعارض فراهم می سازد. این مقاله با رویکردی تحلیلی به بررسی نقش مکمل و تعاملی خانواده و مدرسه در ارتقای سواد عاطفی و اجتماعی دانش آموزان می پردازد و راهکارهایی برای بهبود این همکاری پیشنهاد می کند.

کلیدواژه ها:

سواد عاطفی ، سواد اجتماعی ، خانواده ، مدرسه ، مهارت های زندگی ، رشد هیجانی ، آموزش و پرورش ، همدلی ، ارتباط موثر