تجربه دومین قربانی و ارتباط آن با فرهنگ ایمنی در پرستاران بخش های مراقبت ویژه: یک مطالعه مقطعی

زمینه و هدف: با توجه به پیامدهای پدیده تجربه دومین قربانی برای پرستاران، شناخت بیشتر و تعیین عوامل مرتبط با آن به منظور داشتن استراتژی مناسب جهت کاهش اثرات منفی آن ضروری است. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط تجربه دومین قربانی در پرستاران با فرهنگ ایمنی بیمار در بخش مراقبت ویژه انجام شد. روش ها: در این مطالعه مقطعی، ۲۵۰ پرستار به روش نمونه گیری تمام شماری و بر اساس معیارهای ورود، وارد مطالعه شدند. جهت گردآوری داده ها از فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه "فرهنگ ایمنی بیمار" و پرسشنامه "تجربه دومین قربانی و حمایت" استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل، یو من ویتنی، آنووای یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری کمتر از ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار تجربه دومین قربانی ۱۴/۳۰ ± ۱۰۸/۱۶ (در حد متوسط) بود. ابعاد "اشکال حمایتی که مورد تمایل است" و"حمایت خانوادگی" با کسب نمره به ترتیب ۳/۴۸ و ۳/۴۲ از ۵ بالاترین نمره و ابعاد "حمایت همکاران" و "تنیدگی جسمی" با کسب نمره ۲/۶۴ از ۵ پایین ترین ابعاد بودند. نمره میانگین کل فرهنگ ایمنی در حد متوسط بود. ۳۶/۷۲ درصد شرکت کنندگان فرهنگ ایمنی را بالا، ۳۰/۰۵ درصد متوسط و ۳۳/۲۱ درصد پایین گزارش کردند. نتایج آزمون رگرسیون خطی نشان داد که تجربه دومین قربانی با فرهنگ ایمنی در شرکت کنندگان در پژوهش رابطه مثبت معنی دار وجود دارد ( ۰/۰۰۰ = P و ۰/۴۳۴ =r ). نتیجه گیری: ارتقای فرهنگ ایمنی می تواند باعث کاهش اثرات منفی تجربه دومین قربانی در پرستاران شود. لذا می توان در برنامه ریزی برای کاهش تجربه دومین قربانی به فرهنگ ایمنی بیشتر توجه نمود و با توسعه فرهنگ ایمنی غیر تنبیهی در سازمان و بهبود محیط کار پرستاران، تجربه دومین قربانی را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

Second Victim Experience ، Safety Culture ، Critical Care Units ، Nurses ، تجربه دومین قربانی ، فرهنگ ایمنی ، بخش مراقبت ویژه ، پرستار