کاربرد متون کهن فارسی در آموزش سواد رسانه ای و انتقادی دانش آموزان مدارس

با گسترش رسانه های نوین و حجم انبوه اطلاعات، نیاز به تربیت دانش آموزانی با توانایی تفکر انتقادی و سواد رسانه ای بیش از پیش احساس می شود. یکی از روش های نوین و بومی در این زمینه، بهره گیری از متون کهن فارسی چون شاهنامه، گلستان، بوستان و مثنوی معنوی است. این متون نه تنها حامل ارزش های اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی اند، بلکه سرشار از مفاهیم نمادین و داستانی هستند که قابلیت بالایی در تقویت تحلیل انتقادی، مهارت درک پیام های پنهان و قدرت استدلال دارند. مقاله حاضر به بررسی نقش متون کهن فارسی در آموزش سواد رسانه ای و انتقادی دانش آموزان مدارس می پردازد و نشان می دهد که چگونه بازخوانی انتقادی این آثار می تواند بستری مناسب برای تمرین تحلیل، پرسشگری و مقاومت در برابر پیام های رسانه ای فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

متون کهن فارسی ، سواد رسانه ای ، تفکر انتقادی ، آموزش ، مدارس