مدل مفهومی سلامت روان و پیشرفت تحصیلی در بستر آموزش وپرورش نوین

سلامت روان به عنوان یکی از مولفه های بنیادین در فرایند یادگیری و رشد فردی، نقشی اساسی در ارتقای کیفیت آموزش و تحقق اهداف پرورشی ایفا می کند. در دهه های اخیر، با تغییرات بنیادین در نظام های آموزشی و گسترش آموزش وپرورش نوین که متاثر از فناوری های دیجیتال، یادگیری شخصی سازی شده و رویکردهای نوین تربیتی است، پیوند میان سلامت روان و پیشرفت تحصیلی اهمیت بیشتری یافته است. مدل مفهومی حاضر بر این فرض استوار است که سلامت روان دانش آموزان، نه تنها یک عامل حمایتی در برابر فشارهای تحصیلی محسوب می شود، بلکه بستری برای شکوفایی استعدادها، افزایش انگیزش درونی و بهبود عملکرد تحصیلی فراهم می سازد. این مدل با در نظر گرفتن ابعاد مختلف سلامت روان شامل مدیریت استرس، خودکارآمدی، مهارت های اجتماعی و تاب آوری، نشان می دهد که ارتقای این مولفه ها می تواند به بهبود یادگیری و دستیابی به نتایج تحصیلی پایدار منجر شود.از سوی دیگر، پیشرفت تحصیلی در آموزش وپرورش نوین تنها به نتایج آزمون ها یا نمرات محدود نمی شود، بلکه توسعه مهارت های تفکر انتقادی، خلاقیت، حل مسئله و توانایی سازگاری با تغییرات محیطی نیز بخش جدایی ناپذیر آن است. در این راستا، مدل مفهومی سلامت روان و پیشرفت تحصیلی به عنوان چارچوبی پویا، ارتباط دوسویه میان این دو حوزه را تبیین می کند و نشان می دهد که نظام آموزشی با سرمایه گذاری بر ارتقای سلامت روان می تواند موفقیت تحصیلی را به سطحی پایدار و جامع ارتقا دهد. در نتیجه، طراحی برنامه های آموزشی مبتنی بر حمایت روانی، توسعه مهارت های زندگی و استفاده هوشمندانه از فناوری های نوین، از مهم ترین راهکارهای تحقق این مدل مفهومی به شمار می رود.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، پیشرفت تحصیلی ، آموزش وپرورش نوین ، مدل مفهومی ، مهارت های زندگی