نقش آموزش والدین در پیشگیری از خشونت و قلدری در دانش آموزان

این مقاله مروری به تحلیل نقش حیاتی و بنیادین آموزش والدین به عنوان یک راهبرد کلیدی در پیشگیری از بروز رفتارهای خشونت آمیز و پدیده قلدری در میان دانش آموزان می پردازد. خشونت و قلدری در محیط های آموزشی، از موانع جدی رشد سالم روانی-اجتماعی و تحصیلی کودکان و نوجوانان محسوب می شوند که پیامدهای منفی آن می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. در حالی که بسیاری از راهکارها بر مداخلات مدرسه محور متمرکز هستند، این پژوهش بر این فرض استوار است که خانواده به عنوان اولین و مهم ترین بستر جامعه پذیری، نقشی بی بدیل در شکل دهی به الگوهای رفتاری کودکان دارد. این مقاله با مرور جامع ادبیات نظری و پژوهشی، نشان می دهد که عواملی چون سبک های فرزندپروری، الگوهای ارتباطی در خانواده، میزان نظارت والدین و شیوه های انضباطی به طور مستقیم با احتمال درگیر شدن دانش آموز در چرخه قلدری (به عنوان عامل یا قربانی) مرتبط است. نتایج این بررسی حاکی از آن است که برنامه های آموزش والدین، با تمرکز بر ارتقاء مهارت هایی نظیر فرزندپروری مثبت، ارتباط موثر، مدیریت خشم، و تعیین حد و مرزهای سازنده، می توانند به طور چشمگیری رفتارهای پرخاشگرانه را کاهش داده و صلاحیت های اجتماعی کودکان را افزایش دهند. این مقاله در نهایت نتیجه گیری می کند که پیشگیری موثر از خشونت و قلدری مستلزم یک رویکرد یکپارچه و بوم شناختی است که در آن، آموزش و توانمندسازی والدین به عنوان یک جزء ضروری و جدایی ناپذیر در کنار مداخلات مدرسه محور قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش والدین ، پیشگیری از خشونت ، قلدری ، دانش آموزان ، سبک های فرزندپروری ، پویایی خانواده