کاربرد فناوری های نوین در تحلیل و تدریس ادبیات فارسی: از هوش مصنوعی تا واقعیت افزوده

در سال های اخیر، فناوری های نوین مانند هوش مصنوعی، واقعیت افزوده، و ابزارهای تحلیلی دیجیتال نقش مهمی در تحول آموزش و تحلیل ادبیات فارسی ایفا کرده اند. اهمیت این فناوری ها در تسهیل درک بهتر متون پیچیده و افزایش جذابیت تدریس، ضرورت بررسی جامع و نظام مند آن ها را به وجود آورده است. هدف این مقاله مروری، دسته بندی و تحلیل پژوهش های انجام شده درباره کاربرد فناوری های نوین در تحلیل و تدریس ادبیات فارسی است. روش پژوهش بر پایه مرور نظام مند منابع علمی معتبر فارسی و انگلیسی از پایگاه های SID، ISC، Google Scholar و Scopus در بازه زمانی ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۵ انجام شد. نتایج نشان دادند که هوش مصنوعی به ویژه در پردازش زبان طبیعی و تحلیل سبک شناسی متون ادبی، واقعیت افزوده و واقعیت مجازی در آموزش تعاملی و تجربه گری بصری، و ابزارهای دیجیتال در تحلیل کمی متن و شبکه های معنایی کاربرد گسترده ای یافته اند. همچنین، استفاده از ربات های گفتگو در تدریس و تحلیل ادبیات فارسی به عنوان رویکردی نوین معرفی شده است. در نهایت، پژوهش های آینده بر توسعه ابزارهای بومی، ارتقاء همکاری های میان رشته ای و توجه به ملاحظات فرهنگی تاکید دارند تا فناوری های نوین به صورت هدفمند و موثر در حوزه ادبیات فارسی به کار گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، واقعیت افزوده ، ادبیات فارسی ، آموزش دیجیتال ، تحلیل متون ، فناوری آموزشی