مطالعه تطبیقی نظام آموزش ابتدایی در ایران و فنلاند

نظام آموزش ابتدایی یکی از پایه های مهم توسعه آموزشی هر کشور محسوب می شود و تاثیر مستقیم بر شکل گیری مهارت ها و شخصیت دانش آموزان دارد. مطالعه تطبیقی بین ایران و فنلاند نشان می دهد که این دو کشور رویکردهای متفاوتی در آموزش ابتدایی دارند. در ایران، نظام آموزشی بیشتر تمرکز بر محتوای درسی و آموزش رسمی دارد و نقش معلم غالبا انتقال دانش به شکل سنتی است، در حالی که فنلاند بر یادگیری فعال، مشارکت دانش آموز و پرورش مهارت های اجتماعی و هیجانی تاکید دارد. همچنین ساعات مدرسه، برنامه های آموزشی و روش های ارزیابی در هر دو کشور تفاوت های قابل توجهی دارند که بر کیفیت یادگیری دانش آموزان اثرگذار است.فنلاند با استفاده از معلمان آموزش دیده، برنامه های انعطاف پذیر و محیط های یادگیری حمایتگرانه، توانسته است نتایج تحصیلی و رضایت دانش آموزان را به شکل چشمگیری افزایش دهد. در مقابل، نظام آموزشی ایران با وجود ظرفیت ها و منابع موجود، هنوز با چالش هایی مانند تمرکز بیش از حد بر آزمون ها، بار محتوایی سنگین و محدودیت در توسعه مهارت های عملی مواجه است. این مطالعه نشان می دهد که بهره گیری از تجربیات بین المللی و تطبیق رویکردهای نوین آموزشی می تواند به ارتقای کیفیت آموزش ابتدایی در ایران کمک کند. نتیجه گیری نهایی این است که توجه به یادگیری فعال، مهارت های اجتماعی و انعطاف پذیری برنامه های آموزشی، کلید موفقیت در بهبود نظام آموزشی ابتدایی است.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی مطالعه تطبیقی ، آموزش ابتدایی ، ایران ، فنلاند