بررسی رابطه بین مسئولیت پذیری در خانه و موفقیت تحصیلی در مدرسه

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین مسئولیت پذیری در خانه و موفقیت تحصیلی دانش آموزان است. مسئولیت پذیری به معنای توانایی دانش آموزان در انجام وظایف محول شده، رعایت قوانین و مقررات و پاسخگویی به رفتارهای خود در محیط خانواده تعریف می شود. پژوهش حاضر نشان می دهد که تجربه مسئولیت و مشارکت فعال در امور خانگی، موجب تقویت مهارت های مدیریتی، خودباوری و انگیزه درونی دانش آموزان می شود که این موارد به شکل مستقیم و غیرمستقیم بر عملکرد تحصیلی آنان تاثیرگذار است. یافته های تحقیق نشان دادند که دانش آموزانی که به صورت مستمر در انجام وظایف خانگی شرکت می کنند، دارای توانایی بالاتر در مدیریت زمان، حل مسئله و مشارکت در فعالیت های کلاسی هستند و در نتیجه سطح موفقیت تحصیلی آن ها بالاتر از همسالان فاقد چنین تجربه هایی است. نتایج این تحقیق تاکید می کنند که پرورش مسئولیت پذیری در محیط خانه نه تنها موجب بهبود مهارت های فردی دانش آموزان می شود، بلکه به شکل مستقیم بر انگیزه، اعتماد به نفس و موفقیت تحصیلی آن ها تاثیرگذار است. به عبارت دیگر، ایجاد فرصت های مسئولیت پذیری در خانه، همراه با حمایت والدین و همکاری مدرسه، فرایندی پویا ایجاد می کند که دانش آموزان را برای مواجهه با چالش های تحصیلی و اجتماعی آماده می سازد. این یافته ها می توانند راهنمای مهمی برای برنامه ریزی های تربیتی خانواده ها و سیاست گذاران آموزشی جهت ارتقای موفقیت تحصیلی و رشد همه جانبه دانش آموزان باشند.

کلیدواژه ها:

مسئولیت پذیری خانوادگی ، موفقیت تحصیلی ، انگیزه تحصیلی ، اعتماد به نفس تحصیلی ، مشارکت دانش آموزان ، عملکرد تحصیلی ، روابط خانواده و مدرسه ، مهارت های فردی و اجتماعی ، خودکارآمدی ، تربیت مسئولیت پذیر.