تاثیر همکاری بین دانش آموزان با سبک های یادگیری متفاوت بر نتیجه ی تحصیلی آن ها

همکاری میان دانش آموزان با سبک های یادگیری متفاوت یکی از راهبردهای نوین در ارتقای کیفیت آموزش و بهبود عملکرد تحصیلی محسوب می شود. پژوهش های متعددی نشان داده اند که تنوع در شیوه های یادگیری – نظیر دیداری، شنیداری، خواندن نوشتن و جنبشی – می تواند در قالب کار گروهی به فرصتی برای تکمیل مهارت ها و تبادل دانش تبدیل شود. زمانی که دانش آموزان با رویکردهای متنوع کنار یکدیگر فعالیت می کنند، توانایی حل مسئله، درک عمیق مفاهیم و ایجاد نگرش انتقادی در آنان افزایش می یابد. این تعامل موجب می شود دانش آموزانی که در یک زمینه ضعف دارند از توانایی همسالان خود بهره مند شوند و در عین حال مسئولیت پذیری و اعتماد به نفس در آنان تقویت گردد. همچنین، این نوع همکاری سبب می شود فرآیند یادگیری از شکل سنتی و یک سویه خارج شده و به یک تجربه پویا، مشارکتی و چندبعدی تبدیل شود. از سوی دیگر، تاثیر چنین همکاری هایی بر نتایج تحصیلی به شکل چشمگیری قابل مشاهده است، زیرا همگرایی سبک های یادگیری باعث افزایش انگیزه، کاهش اضطراب و ارتقای مهارت های اجتماعی و ارتباطی در دانش آموزان می گردد. به علاوه، ترکیب دیدگاه های متنوع به شکل گیری ایده های خلاقانه و بسط درک مفهومی کمک می کند و این امر موجب بهبود عملکرد فردی و گروهی در ارزشیابی های آموزشی می شود. یافته ها حاکی از آن است که کار گروهی ناهمگون، بستر مناسبی برای یادگیری تعاملی و پایدار فراهم می آورد و نتایج تحصیلی را در سطحی بالاتر تضمین می کند. بنابراین، توجه به سبک های یادگیری متفاوت و بهره گیری از آن ها در همکاری های آموزشی می تواند به عنوان راهکاری موثر در بهبود کیفیت فرآیند یاددهی–یادگیری و ارتقای موفقیت تحصیلی دانش آموزان مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

همکاری ، دانش آموزان ، سبک یادگیری ، نتیجه تحصیلی