مدیریت آموزشی و نقش آن در مواجهه با بحران ها و شرایط اضطراری در مدارس (مانند کرونا)

مدیریت آموزشی در شرایط عادی همواره با وظایفی همچون برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت و کنترل مواجه است، اما در شرایط بحرانی و اضطراری اهمیت و پیچیدگی این وظایف چند برابر می شود. بروز بحران هایی مانند شیوع ویروس کرونا که منجر به تعطیلی مدارس و اختلال در روند آموزش شد، نشان داد که موفقیت یا شکست نظام آموزشی در چنین شرایطی به میزان آمادگی، خلاقیت و انعطاف پذیری مدیران بستگی دارد. در این میان، مدیران مدارس نقش کلیدی در هماهنگی میان معلمان، دانش آموزان و والدین، ایجاد زیرساخت های لازم برای آموزش مجازی، رفع مشکلات روانی و اضطرابی دانش آموزان، و کاهش نابرابری های آموزشی ایفا کردند. هدف پژوهش حاضر، بررسی جایگاه مدیریت آموزشی در مواجهه با بحران ها و تحلیل کارکردهای آن در شرایطی نظیر همه گیری کرونا است. در این مطالعه، بر راهبردهایی چون استفاده از فناوری های نوین آموزشی، ارتقای مهارت های دیجیتالی معلمان، طراحی برنامه های انعطاف پذیر درسی، حمایت روانی-اجتماعی از دانش آموزان، و ایجاد شبکه های ارتباطی فعال بین خانواده و مدرسه تاکید می شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که مدارس با مدیریت اثربخش قادرند ضمن کاهش آسیب های ناشی از بحران، فرصت هایی برای تحول در آموزش و پرورش نیز ایجاد کنند. ازاین رو، سرمایه گذاری بر روی توانمندسازی مدیران و تدوین سیاست های جامع برای مدیریت بحران در مدارس، ضرورتی اجتناب ناپذیر است.

کلیدواژه ها:

مدیریت آموزشی ، بحران ، شرایط اضطراری ، مدارس ، کرونا ، آموزش مجازی ، تاب آوری ، توانمندسازی