رابطه عزت نفس و خودشناسی با سبک های یادگیری دانش آموزان در مدارس

ین مقاله با هدف بررسی رابطه عزت نفس و خودشناسی با سبک های یادگیری دانش آموزان در مدارس به روش کتابخانه ای انجام شده است. اهمیت این موضوع از آنجا ناشی می شود که عزت نفس و خودشناسی، به عنوان مولفه های روان شناختی کلیدی، نقش مهمی در تعیین شیوه های یادگیری و رفتارهای آموزشی دانش آموزان ایفا می کنند. در این مطالعه، با مرور ادبیات علمی مرتبط، نشان داده شده است که دانش آموزانی که دارای عزت نفس بالاتر و شناخت بهتر از خود هستند، قادر به انتخاب و تطبیق سبک های یادگیری موثرتری بوده و توانایی بیشتری در مدیریت فرآیند یادگیری دارند. یافته های مرور شده تاکید می کند که خودشناسی به عنوان عاملی تعیین کننده، زمینه ساز یادگیری فعال، مشارکتی و انعطاف پذیر است و می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان کمک کند. علاوه بر این، مقاله به بررسی نقش تعاملات معلم و سبک دلبستگی معلم در تقویت عزت نفس و خودشناسی دانش آموزان پرداخته است. شواهد نشان می دهد که معلمانی که سبک دلبستگی ایمن دارند، محیطی حمایتگر و انگیزشی ایجاد می کنند که رشد استقلال، خودشناسی و انتخاب سبک های یادگیری مناسب را تسهیل می کند. از سوی دیگر، سبک های دلبستگی ناایمن معلمان ممکن است محدودیت هایی در بروز توانمندی های فردی و یادگیری موثر ایجاد کند. در نهایت، این مطالعه با جمع بندی نظریه ها و یافته های پیشین، اهمیت توجه به عزت نفس، خودشناسی و سبک های یادگیری دانش آموزان را برای طراحی محیط های آموزشی مطلوب و ارتقای کیفیت یادگیری نشان می دهد و پیشنهاداتی برای معلمان و برنامه ریزان آموزشی ارائه می کند.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، خودشناسی ، سب یادگیری ، سبک دلبستگی