آموزش مهارت های اجتماعی به دانش آموزان با استفاده از سیستم های هوش مصنوعی

این مقاله به بررسی نقش سیستم های هوش مصنوعی در آموزش مهارت های اجتماعی به دانش آموزان می پردازد. هدف پژوهش تحلیل اثر این سیستم ها بر بهبود توانایی های دانش آموزان در ابعاد مختلف مهارت های اجتماعی شامل همکاری، همدلی، حل تعارض و برقراری ارتباط است. پژوهش از نوع ترکیبی توصیفی-تجربی بوده و جامعه آماری شامل دانش آموزان دوره ابتدایی و متوسطه مدارس شهری است. داده ها از طریق پرسشنامه، مشاهده و سیستم های هوش مصنوعی تعاملی جمع آوری و با استفاده از تحلیل آماری و محتوای کیفی بررسی شدند. نتایج نشان می دهد که استفاده از سیستم های هوش مصنوعی موجب بهبود معنادار مهارت های اجتماعی دانش آموزان شده و مدل های تعاملی بیشترین تاثیر را داشته اند. همچنین، ادغام این فناوری با روش های سنتی آموزشی توصیه می شود تا اثرگذاری بیشتری حاصل شود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مهارت های اجتماعی ، آموزش ، دانش آموزان ، تعامل