بررسی تاثیر روش های نوین تدریس زبان انگلیسی

یادگیری زبان انگلیسی به عنوان زبان بین المللی علم، ارتباطات و فناوری، در نظام های آموزشی سراسر جهان جایگاه ویژه ای یافته است. روش های سنتی تدریس اگرچه در گذشته پاسخگوی نیازهای یادگیرندگان بودند، اما در عصر حاضر با توجه به تغییر سبک های یادگیری، توسعه فناوری و ضرورت تعاملات بین فرهنگی، کارایی محدودی دارند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روش های نوین تدریس زبان انگلیسی بر بهبود فرآیند یادگیری، افزایش انگیزه و ارتقای مهارت های ارتباطی دانش آموزان انجام شده است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و داده ها بر اساس مرور منابع علمی، مطالعات پیشین و شواهد میدانی گردآوری شده اند. نتایج پژوهش نشان داد که روش های نوین مانند تدریس مبتنی بر پروژه، استفاده از فناوری های دیجیتال، یادگیری تعاملی، بهره گیری از بازی های آموزشی و روش های تلفیقی، نقش موثری در ارتقای مهارت های شنیداری، گفتاری، خواندن و نوشتن زبان آموزان ایفا می کنند. افزون بر این، این روش ها موجب افزایش اعتمادبه نفس، انگیزه درونی و خودکارآمدی زبان آموزان می شوند و فرایند یادگیری را از حالت منفعل به تجربه ای فعال و پویا تبدیل می سازند. یافته ها همچنین بیانگر آن است که معلمان با به کارگیری رویکردهای نوین تدریس می توانند محیطی جذاب، خلاقانه و متناسب با نیازهای فردی یادگیرندگان ایجاد کنند. بر اساس نتایج، پیشنهاد می شود برنامه ریزان آموزشی با بازنگری در روش های سنتی، بسترهای لازم برای توسعه و گسترش روش های نوین تدریس زبان انگلیسی در مدارس و مراکز آموزشی را فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

روش های نوین تدریس ، زبان انگلیسی ، یادگیری تعاملی ، فناوری آموزشی ، انگیزش یادگیرندگان ، مهارت های ارتباطی ، بازی های آموزشی