نقش بازی در یادگیری کودکان: رویکردی نوین در آموزش ابتدایی

هدف از انجام این مقاله بررسی نقش بازی در یادگیری کودکان و تاثیرات آن بر توسعه شناختی، اجتماعی و عاطفی آن ها می باشد. با توجه به اهمیت یادگیری در سال های اولیه زندگی، بررسی این موضوع می تواند به ایجاد رویکردهای نوین در آموزش ابتدایی کمک کند. این مقاله به شیوه مروری و کتابخانه ای انجام شده است. منابع علمی معتبر شامل مقالات پژوهشی، کتاب ها و گزارش های مرتبط با تاثیر بازی بر یادگیری کودکان از پایگاه های داده معتبر مانند JSTOR، Google Scholar و PubMed جمع آوری و تحلیل شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که بازی به عنوان یک ابزار یادگیری موثر، به تقویت مهارت های شناختی مانند حل مسئله و تفکر انتقادی کمک می کند. همچنین، بازی به توسعه مهارت های اجتماعی و عاطفی کودکان از طریق تعاملات گروهی و ابراز احساسات کمک می کند. بازی های حرکتی نیز به بهبود مهارت های حرکتی و عادات سالم در کودکان منجر می شوند. با این حال، چالش هایی مانند عدم آگاهی معلمان و والدین و کمبود منابع آموزشی مناسب وجود دارد که می تواند مانع از ادغام بازی در فرآیند یادگیری شود. همچنین برای بهره مندی کامل از مزایای بازی در یادگیری، نیاز به تغییرات در رویکردهای آموزشی و فرهنگی داریم. ایجاد فضایی که بازی به عنوان یک ابزار یادگیری ارزشمند شناخته شود، می تواند به توسعه جامع کودکان کمک کند.

کلیدواژه ها:

بازی ، یادگیری ، آموزش ابتدایی ، کودکان ، رویکرد نوین