/مدیریت استرس معلم و اثربخشی تدریس

استرس شغلی یکی از عوامل کلیدی تاثیرگذار بر کیفیت عملکرد معلمان و اثربخشی فرآیند تدریس در محیط های آموزشی است. حرفه ی معلمی به دلیل ماهیت تعامل محور، فشارهای برنامه درسی، انتظارات مدیریتی، و تنوع نیازهای دانش آموزان، زمینه ساز بروز استرس های مزمن می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مدیریت استرس معلمان و اثربخشی تدریس آنان انجام شده و تلاش دارد تا نشان دهد که چگونه توانایی در کنترل و کاهش استرس می تواند کیفیت آموزش را بهبود بخشد.روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی است و داده ها از طریق پرسش نامه های استاندارد سنجش استرس شغلی و ارزیابی اثربخشی تدریس جمع آوری شده است. جامعه آماری شامل ۱۲۰ معلم از مدارس مقطع متوسطه در چند استان کشور می باشد. یافته های آماری نشان می دهد که بین سطح استرس و اثربخشی تدریس رابطه معکوس معناداری وجود دارد. به عبارتی، معلمانی که مهارت های مدیریت استرس، مانند خودآگاهی، زمان بندی موثر، تمرینات ذهن آگاهی و بهره گیری از حمایت های اجتماعی را به کار می گیرند، در تدریس خود عملکرد بهتری داشته و تعامل سازنده تری با دانش آموزان برقرار می کنند.نتایج همچنین بر اهمیت برنامه های آموزشی و حمایتی برای معلمان تاکید دارد تا آن ها بتوانند راهبردهای مقابله ای موثر را در مواجهه با فشارهای شغلی به کار گیرند. در پایان، پژوهش توصیه می کند که نهادهای آموزشی با در نظر گرفتن سلامت روان معلمان، از طریق برگزاری کارگاه های مدیریت استرس و ایجاد محیط های حمایتی، زمینه ساز افزایش اثربخشی تدریس و بهبود کیفیت نظام آموزشی شوند.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، معلمان ، اثربخشی تدریس ، مدیریت استرس ، سلامت روان ، آموزش و پرورش ، راهبردهای مقابله ای.