بررسی رفتار خوردگی آلیاژهای تیتانیوم در محیط های خورنده اسیدی

پژوهش حاضر به بررسی اثر ضخامت پوشش اپوکسی بر دوام سازه های فلزی در برابر رطوبت و خوردگی اختصاص دارد. به منظور ارزیابی عملکرد پوشش، چهار آزمون استاندارد شامل جذب آب (ASTM D۵۷۰)، مه نمک (ASTM B۱۱۷)، پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و چسبندگی Pull-off (ASTM D۴۵۴۱) بر روی نمونه های فولادی با پوشش های اپوکسی در ضخامت های مختلف (۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ میکرومتر) اجرا شد. نتایج نشان داد که افزایش ضخامت پوشش منجر به کاهش نفوذ رطوبت، افزایش زمان مقاومت در شرایط خورنده، کاهش نرخ خوردگی و حفظ چسبندگی مکانیکی می شود. نمونه های بدون پوشش و پوشش های نازک بیشترین آسیب پذیری را در برابر عوامل خورنده نشان دادند، در حالی که ضخامت های ۲۰۰ تا ۴۰۰ میکرومتر بهترین عملکرد حفاظتی را ارائه کردند. این یافته ها تاکید می کنند که انتخاب ضخامت مناسب پوشش اپوکسی یک عامل کلیدی در افزایش طول عمر سازه های فلزی و کاهش هزینه های نگهداری است.

کلیدواژه ها:

پوشش اپوکسی ، ضخامت پوشش ، خوردگی ، مه نمک ، جذب آب ، چسبندگی ، پلاریزاسیون