تاثیر تمرین نویسندگی و بازی یادگیری بر بهبود مهارت خوانداری فارسی در دانش آموزان ۱۰ تا ۱۲ سال

یکی از چالش های اساسی در فرآیند آموزش زبان فارسی در دوره ابتدایی، ضعف دانش آموزان در روان خوانی و درست خوانی متون است. این مسئله نه تنها بر درک مطلب تاثیر می گذارد، بلکه در کیفیت یادگیری سایر دروس نیز اثرگذار است. مقاله حاضر در سال تحصیلی ۱۴۰۳/۱۴۰۴ در پایه پنجم ابتدایی منطقه رباط کریم و با حضور ۳۷ نفر دانش آموز اجرا شده است. مسئله مورد نظر، چگونگی اجرای طرح بهبود عملکرد خوانداری با تلفیق نویسندگی در پایه پنجم، با موضوع «چگونه توانستم روان خوانی و درست خوانی فارسی را در دانش آموزانم بهبود بخشم»، به رشته تحریر درآمده است.در این پژوهش از ابزارهای مشاهده، مصاحبه و مطالعه منابع علمی برای توصیف وضعیت موجود و تشخیص مسئله استفاده شد. ابتدا در بخش شواهد۱ مشکلات موجود در کلاس و علل آن ها مطرح گردید و در ادامه، اهمیت و ضرورت تحقیق و اهداف مشخص شد. سپس در شواهد۲ با جمع آوری اطلاعات و اجرای طرح، نتایج و موارد موفق بررسی گردید. در فرایند تجزیه و تحلیل داده ها، از راهکارهای شنیدنی و تمرین های عملی شامل بازنویسی متون ساده، نگارش خلاق، بلندخوانی گروهی و تصحیح تلفظ استفاده شد تا به اصل موضوع یعنی ارتقای مهارت خوانداری ورود پیدا کنیم.نتایج نشان داد که استفاده از نویسندگی به عنوان ابزاری مکمل در کنار خواندن، موجب افزایش دقت دانش آموزان در درست خوانی، ارتقای توانایی روان خوانی و تقویت انگیزه آنان برای مطالعه و نگارش گردید. مقایسه نتایج پیش آزمون و پس آزمون نیز بیانگر بهبود چشمگیر در تلفظ صحیح، روانی خواندن و درک مطلب دانش آموزان بود.این تجربه نشان داد که تلفیق نویسندگی و خواندن راهکاری موثر و پایدار برای رفع مشکلات زبانی و بهبود عملکرد خوانداری در دانش آموزان ابتدایی است و می تواند به عنوان الگویی کاربردی در آموزش زبان فارسی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

روان خوانی ، درست خوانی ، نویسندگی خلاق ، زبان فارسی ، آموزش ابتدایی