چگونه توانستم مشکل کم رویی و کمبود اعتماد به نفس دانش آموزم را حل کنم؟

این مقاله به بررسی راهکارهایی می پردازد که موجب افزایش اعتماد به نفس و کاهش کم رویی دانش آموزان شده است. هدف اصلی پژوهش، شناسایی دلایل کم رویی و ضعف اعتماد به نفس در دانش آموزان و ارائه راهکارهای عملی برای تقویت مهارت های اجتماعی و شخصیتی آنان بود. روش تحقیق از نوع اقدام پژوهی است که معلم به عنوان پژوهشگر در محیط واقعی کلاس فعالیت می کند و با مشاهده، ثبت مشاهدات و اجرای اقدامات اصلاحی، به بهبود وضعیت روانی و اجتماعی دانش آموزان می پردازد (مهرگان، ۱۳۹۸). در این پژوهش، تمرکز بر ایجاد محیط امن و حمایت کننده، تقویت مهارت های کلامی و فعالیت های گروهی، تشویق به مشارکت در بحث های کلاسی و ارائه بازخورد مثبت بود. داده ها از طریق مشاهده مستقیم، مصاحبه با دانش آموز، پرسشنامه و ثبت روزانه رفتارهای اجتماعی و شرکت در فعالیت های کلاس جمع آوری شد. تحلیل داده ها نشان داد که استفاده از روش های تقویت اعتماد به نفس و مهارت های اجتماعی موجب افزایش مشارکت دانش آموز، کاهش اضطراب در محیط کلاس و ارتقای مهارت های ارتباطی او شد. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که ایجاد فضای آموزشی حمایتی، توجه به توانمندی های فردی و ارائه بازخورد مثبت، نقش مهمی در کاهش کم رویی و تقویت اعتماد به نفس دارد. یافته های این پژوهش می تواند برای معلمان و والدین به عنوان راهنمای عملی جهت بهبود مهارت های اجتماعی و شخصیتی دانش آموزان مفید باشد و به توسعه مهارت های رفتاری، مشارکت فعال و افزایش رضایت از خود دانش آموزان کمک کند.

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، کم رویی ، اقدام پژوهی ، مهارت های اجتماعی ، مشارکت فعال