نقش آموزش تجربی و کاوشگری در پرورش مهارت های علمی و نگرش پژوهش گرایانه دانش آموزان

آموزش علوم تجربی نقش حیاتی در توسعه مهارت های علمی و نگرش پژوهش گرایانه دانش آموزان دارد. پژوهش حاضر به بررسی اثر آموزش تجربی و رویکرد کاوشگری بر توانمندی های علمی و نگرش پژوهشی دانش آموزان می پردازد. آموزش تجربی و کاوشگری دانش آموز را درگیر فرآیند یادگیری فعال می کند و امکان تجربه مستقیم مفاهیم علمی، مشاهده، آزمایش، تجزیه و تحلیل داده ها و نتیجه گیری مستقل را فراهم می آورد. این مقاله با تحلیل مطالعات پیشین و تجربه های عملی در محیط های آموزشی، تاثیر این روش ها را بر تقویت مهارت های علمی، تفکر انتقادی، توانایی حل مسئله و نگرش پژوهش گرایانه دانش آموزان بررسی می کند. یافته ها نشان می دهد که به کارگیری آموزش تجربی و کاوشگری موجب افزایش انگیزه، خودکارآمدی، خلاقیت و علاقه دانش آموزان به علوم می شود و مهارت های پژوهشی آنان را به شکل ملموس ارتقا می دهد. همچنین این رویکرد باعث توسعه مهارت های اجتماعی و همکاری گروهی و تقویت استقلال فکری دانش آموزان می شود. بر اساس نتایج، ادغام آموزش تجربی و کاوشگری در برنامه درسی علوم می تواند به پرورش دانش آموزانی خلاق، پژوهش گر و مستقل کمک کند که قادر به مواجهه با چالش های علمی و اجتماعی آینده باشند.واژگان کلیدی :آموزش تجربی، رویکرد کاوشگری، مهارت های علمی، نگرش پژوهش گرایانه، تفکر انتقادی