کاربرد روش های یادگیری فعال در آموزش علوم: تقویت مهارت های تفکر انتقادی و خلاقیت دانش آموزان

پژوهش حاضر به بررسی نقش روش های یادگیری فعال در آموزش علوم و تاثیر آن بر تقویت مهارت های تفکر انتقادی و خلاقیت دانش آموزان می پردازد. آموزش علوم به عنوان یکی از حوزه های کلیدی تعلیم و تربیت، نیازمند روش هایی است که دانش آموزان را درگیر فرآیند یادگیری کند و امکان کشف مفاهیم علمی، حل مسئله و تعامل فعال با محیط را فراهم سازد. یادگیری فعال شامل مجموعه ای از رویکردها و تکنیک ها مانند حل مسئله گروهی، پروژه محوری، آزمایش های عملی و یادگیری مبتنی بر تحقیق است که دانش آموز را از حالت منفعل خارج می کند و به مشارکت فعال او در فرآیند یادگیری می انجامد. این مقاله با مرور نظام مند مطالعات علمی و تربیتی، تاثیر یادگیری فعال را بر بهبود عملکرد تحصیلی، توسعه مهارت های تفکر انتقادی و خلاقیت دانش آموزان بررسی می کند. یافته ها نشان می دهد که به کارگیری روش های فعال آموزشی موجب افزایش انگیزه، خودکارآمدی، مهارت حل مسئله و توانایی تجزیه و تحلیل علمی در دانش آموزان می شود. همچنین، این رویکردها باعث تقویت تعامل اجتماعی، همکاری گروهی و رشد نگرش علمی مثبت می شوند. بنابراین، ادغام روش های یادگیری فعال در برنامه درسی علوم، علاوه بر ارتقای یادگیری مفهومی، زمینه ساز پرورش نسلی خلاق، مسئولیت پذیر و تفکرور است که توانایی مواجهه با چالش های علمی و اجتماعی را دارد.واژگان کلیدی: یادگیری فعال، آموزش علوم، تفکر انتقادی، خلاقیت، حل مسئله