نقش شهرسازی تاکتیکی (Tactical Urbanism) در ارتقاء مشارکت مردمی و حل مسائل فوری شهری

فایل این در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این :

چکیده :

در دهه اخیر، پیچیدگی مسائل شهری، محدودیت منابع و انتظارات روزافزون شهروندان، برنامه ریزی شهری را با چالش هایی نوین روبه رو ساخته است. در چنین فضایی، شهرسازی تاکتیکی به عنوان رویکردی نوآورانه و مشارکت محور، توانسته است جایگاه مهمی در میان استراتژی های مدیریت شهری کسب کند. این رویکرد، برخلاف پروژه های سنتی و پرهزینه که به زمان و منابع قابل توجهی نیاز دارند، بر مداخلات کوتاه مدت، کم هزینه و اغلب آزمایشی تکیه دارد که امکان تحقق تغییرات مثبت در محیط شهری را در بازه زمانی کوتاه فراهم می آورد (Lydon & Garcia, 2015). شهرسازی تاکتیکی با اتکا بر خلاقیت جمعی، انعطاف پذیری اجرایی و استفاده بهینه از پتانسیل های محلی، قادر است فضاهای بلااستفاده یا کم تحرک شهری را با کمترین هزینه به محیط هایی پویا و سرزنده بدل کند. این مقاله با رویکرد تحلیلی و تطبیقی، ضمن تبیین اصول و چارچوب مفهومی شهرسازی تاکتیکی، نمونه هایی از موفق ترین تجارب جهانی، از جمله پروژه های پیاده روسازی و فضاهای عمومی در نیویورک (Plaza Program)، مداخلات پاسخ گویانه دوران پاندمی در ملبورن، ابتکارات هنری و اجتماعی در تهران و پروژه های اجتماعی مشارکتی در استانبول را بررسی می کند. نتایج تحلیل ها نشان می دهد که شهرسازی تاکتیکی با تقویت سرمایه اجتماعی، ارتقاء حس مالکیت و اعتماد شهروندان، توسعه رهبری محلی و ایجاد زمینه برای همکاری میان نهادهای دولتی، خصوصی و جامعه مدنی، می تواند به بستری کارآمد برای حل مسائل فوری، افزایش تاب آوری شهری و ارتقاء مشارکت پایدار بدل شود. افزون بر این، شهرسازی تاکتیکی فرصتی برای آموزش غیررسمی و یادگیری جمعی فراهم می کند؛ چرا که شهروندان در فرایند طراحی و اجرای پروژه ها مشارکت دارند و تجربیات عملی خود را به اشتراک می گذارند. این تعاملات، به اصلاح تدریجی سیاست های کلان و تقویت فرهنگ مشارکت شهری می انجامد و زمینه را برای تحقق توسعه پایدار و عدالت فضایی فراهم می آورد. یافته های مقاله حاکی از آن است که اگر حمایت نهادی، تسهیل مقررات و ارزیابی علمی مستمر نیز در کنار این رویکرد قرار گیرد، شهرسازی تاکتیکی می تواند الگویی الهام بخش و قابل تعمیم برای شهرهای ایران و سایر کشورهای در حال توسعه باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

علیرضا ملک مهابادی

کارمند شهرداری شهرقدس

مراجع و منابع این :

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود لینک شده اند :
  • • Abdoli, A. (1399). Koocheh-Rangi: Artistic and Tactical Urbanism in Tehran. ...
  • • Doherty, G. (2018). The rise of tactical urbanism. Planning Theory ...
  • • Finn, D. (2014). DIY urbanism: implications for cities. Journal of ...
  • • Lydon, M., & Garcia, A. (2015). Tactical Urbanism: Short-term Action ...
  • • Lydon, M., et al. (2012). Tactical Urbanism 2: Short-term Action, ...
  • • Murray, S., & Harrington, K. (2021). COVID-19 and the rise ...
  • • Quayle, M., & Neukom, J. (2019). Participation, Co-Creation and Tactical ...
  • • Silva, C. N. (2016). Urban Planning in North Africa. In ...
  • • Yildiz, C. (2022). Urban art and tactical urbanism in Istanbul: ...
  • نمایش کامل مراجع