واکاوی روند تصویرسازی دستی تا ورود تصویرسازی با هوش مصنوعی از سال ۱۹۶۰ تا کنون

پژوهش حاضر به بررسی روند تحول تصویرسازی از روشهای سنتی دست ساز تا بهره گیری از فناوری های نوین مبتنی بر هوش مصنوعی می پردازد. هدف اصلی این تحقیق تحلیل تغییرات ایجاد شده در فرآیند تولید تصویر و شناسایی ویژگی های متمایز هر یک از این دو رویکرد است. این مطالعه با روش توصیفی-تحلیلی انجام شده و بر مبنای بررسی منابع کتابخانه ای و تحلیل کیفی داده ها پیش رفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که تصویرسازی دستی با ویژگی هایی چون انتقال احساسات انسانی، بافت های طبیعی، ارزش هنری بالا و پیوند عمیق با ابزارهای سنتی شناخته می شود. در مقابل، تصویرسازی با استفاده از هوش مصنوعی قابلیت هایی نظیر سرعت بالا، دقت چشمگیر، تنوع تکنیکی و امکان بهبود و بازآفرینی سریع تصاویر را فراهم آورده است. این پژوهش ضمن مقایسه ی این دو شیوه بر اهمیت حفظ اصالت هنری در مواجهه با فناوری های نوین تاکید کرده و به لزوم شناخت آگاهانه ابزارهای جدید در تولید آثار هنری معاصر اشاره دارد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، تصویرسازی ، دستی ، بافت های طبیعی