شاخص سازی معنویت گرایی اسلامی در دفاع مقدس

معنویت را در آموزه های اسلامی می توان به معنای احساس تعلق خاطر به عالم ماوراء و به صورت خاص تر ارتباط با خداوند متعال ترجمه کرد. در این پژوهش با بررسی الگوها و شاخص های معنویت گرایی اسلامی و تطبیق این موارد با دوران ۸ ساله دفاع مقدس این نتیجه حاصل شد که در این دوران نمودهای کامل و بارزی از معنویت گرایی اسلامی در جهت پیروزی رزمندگان در برابر دشمنان تا بن دندان مسلح وجود داشته است. در دوران هشت سال دفاع مقدس این داستان بیش از دیگر مقاطع مشهود و محسوس است و نمونه های فراوان آن مانند فرماندهی که خود را کوچک و سرباز وانمود می کرد یا یک بسیجی که بدون ادعا نوکری و خدمت به همرزمان را خالصانه انجام می داد و بالاتر اینکه برای باز کردن معبر بر روی میدان جانشان را به راحتی تقدیم می کردند علاوه بر اینکه حس معنوی شبانه و دعا و نمازهایشان نمونه های کوچکی از این داستان می باشد. که این موضوع را می توان یکی از عوامل تایر گذار در پیروزی رزمندگان اسلام در جبهه های حق علیه باطل دانست. روش پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی و با استفاده از اسناد و منابع کتابخانه ای موجود می باشد.

کلیدواژه ها:

معنویت گرایی ، انقلاب اسلامی ، دفاع مقدس ، فرهنگ اسلامی