نقش فناوری های هوش مصنوعی و GIS در مدیریت بحران های شهری (مانند زلزله و آتش سوزی) در پرند

مدیریت بحران های شهری به ویژه در شهرهای جدیدی مانند پرند، به دلیل تمرکز جمعیتی، آسیب پذیری زیرساخت ها و محدودیت های مدیریتی، اهمیت ویژه ای دارد. در این راستا، بهره گیری از فناوری های نوین مانند سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) و هوش مصنوعی (AI) می تواند نقشی اساسی در ارتقای تاب آوری شهری ایفا نماید. هدف این پژوهش بررسی نقش و کارکرد ترکیبی هوش مصنوعی و GIS در مدیریت بحران های شهری نظیر زلزله و آتش سوزی در شهر پرند است. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی و بر پایه گردآوری داده ها از منابع کتابخانه ای و اسنادی، همراه با تحلیل کاربردی در بستر شهر پرند انجام شد. یافته ها نشان می دهد که GIS به عنوان بستری کارآمد برای جمع آوری، ذخیره سازی و تحلیل داده های مکانی، امکان شناسایی نقاط پرخطر و مدل سازی سناریوهای مختلف بحران را فراهم می کند، در حالی که هوش مصنوعی با بهره گیری از الگوریتم های پیش بینی و یادگیری ماشینی قادر است الگوهای وقوع بحران، شدت خسارت ها و نیازهای امدادی را پیش بینی نماید. نتایج تحقیق حاکی از آن است که ادغام این دو فناوری موجب افزایش دقت در پیش بینی، سرعت در تصمیم گیری و بهینه سازی منابع در مراحل مختلف مدیریت بحران می شود. به ویژه در پرند، که با رشد سریع جمعیت و کمبود زیرساخت های امدادی مواجه است، کاربرد این فناوری ها می تواند ضمن کاهش ریسک، ارتقای کیفیت پاسخگویی و بازسازی پس از بحران را تضمین کند. بنابراین، توسعه راهکارهای فناورانه مبتنی بر GIS و هوش مصنوعی در مدیریت بحران های شهری نه تنها ضرورتی اجتناب ناپذیر برای آینده پرند محسوب می شود، بلکه می تواند الگویی برای سایر شهرهای جدید کشور نیز فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، مدیریت بحران شهری ، تاب آوری شهری ، پرند