آموزش شهروندی از یکپارچه سازی اراضی حاشیه شهری

ظهور فن آوری های اطلاعات و ارتباطات با مکان یابی جغرافیایی، امکان بررسی نحوه استفاده مردم از فضا را در شهرها میسر می سازد و ابزار جدید و مهمی را برای دانشمندان و برنامه ریزان شهری بخصوص در مناطقی که اطلاعات کمی در مورد آن وجود دارد و یا هیچ اطلاعاتی در مورد آن در دسترس نیست، به ارمغان می آورد. در اینجا، ما از یک رویکرد شبکه ای کاربردی برای تعیین الگوهای کاربری اراضی از سوابق تلفن همراه استفاده می کنیم. تطبیق پذیری این روش به ما این امکان را می دهد که یک مقایسه سیستماتیک را بین شهرهای اسپانیا در اندازه های مختلف انجام دهیم. این روش چهار نوع مختلف کاربری اراضی را نشان می دهد که به الگوهای زمانی مختلفی مربوط می شوند. نسبت هر یک از این ها، سازمان دهی و مقیاس فضایی آن ها، شباهت زیادی را بین همه شهرهایی که در مقیاس های محلی تقسیم بندی می شوند نشان می دهد که در آن کاربری اراضی مختلط به هر ناحیه شهری اختصاص دارد. در پایان با الهام از مدل تفکیک Schelling مدلی را ارائه می دهیم که می تواند این نتایج را با قوانین تعامل ساده بین استفاده از اراضی مختلف توضیح دهد و تکرار نماید.

کلیدواژه ها:

شهروند ، شهرسازی ، شهرداری