بررسی نقش میانجیگری ناگویی هیجانی در رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و رضایت زناشویی

رضایت زناشویی یکی از مهم ترین شاخص های سلامت روانی و کیفیت زندگی در زوجین است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای ناگویی هیجانی در رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و رضایت زناشویی انجام شد. این مطالعه به روش توصیفی - همبستگی و با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) انجام گرفت. نمونه پژوهش متشکل از ۳۵۴ نفر از افراد متاهل ساکن شهر تهران بود که از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. یافته ها نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه همبستگی منفی معناداری با رضایت زناشویی دارند (p<۰.۰۱, β=-۰.۴۳). آزمون سوبل نشان داد که ناگویی هیجانی به طور معناداری رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و رضایت زناشویی را میانجی گری می کند (p<۰.۰۱, Z=۲.۸۷).

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، ناگویی هیجانی