بررسی نقش تنهایی، فقدان و تغییرات محیطی در بروز و تشدید علائم بیماری هانتینگتون: روایتی بر پایه ی مشاهده ی زیسته

بیماری هانتینگتون یک اختلال ژنتیکی تحلیل برنده ی عصبی است که علائم حرکتی، شناختی و روانی متعددی ایجاد می کند و تاثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی مبتلایان دارد. این پژوهش با هدف بررسی نقش عوامل روانی-اجتماعی نظیر تنهایی، فقدان و تغییرات محیطی در بروز و تشدید علائم این بیماری انجام شده است. روش تحقیق مطالعه ای کیفی و توصیفی است که بر پایه ی مشاهده زیسته ی موردی یک زن میانسال مبتلا به هانتینگتون استوار است. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختارمند و تحلیل محتوای تجربیات زیسته جمع آوری شده است. یافته ها نشان می دهد که عوامل روانی-اجتماعی مذکور به طور قابل توجهی در تشدید علائم حرکتی و روانی بیمار موثر بوده و کیفیت زندگی وی را تحت تاثیر قرار داده اند. همچنین، تغییرات محیطی نظیر جابه جایی محل سکونت و از دست دادن حمایت خانوادگی، فشارهای روانی را افزایش داده و سیر پیشرفت بیماری را تسریع کرده اند. نتایج این مطالعه بر اهمیت توجه به عوامل روانی-اجتماعی در مدیریت و مراقبت از بیماران هانتینگتون تاکید دارد و پیشنهاد می کند که مداخلات درمانی جامع تر با در نظر گرفتن این عوامل طراحی شود.

کلیدواژه ها:

بیماری هانتینگتون ، عوامل روانی-اجتماعی ، تنهایی ، تجربه زیسته ، پیشرفت بیماری