اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد برصمیمیت، سازگاری زناشویی و سلامت جنسی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی زوج درمانی مبتنی برپذیرش و تعهد برصمیمیت، سازگاری زناشویی و سلامت جنسی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه ۱۷ شهر تهران بود که از این میان تعداد ۳۰ نفر از کسانی که پس از مراحل غربالگری که شرایط شرکت در پژوهش را داشتند، به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند و به روش گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند و جلسات زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد، طی ۸ جلسه به گروه آزمایش ارئه شد ولی گروه کنترل هیچگونه درمانی را دریافت نکردند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه صمیمیت زناشویی تامپسون و والکر (۱۹۸۳)، سازگاری زناشویی گراهام بی اسپانیر (۱۹۷۶) و سلامت جنسی لارسون، اندرسون، هولمن و نیمان (۱۹۹۸) بود. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. یافته ها نشان داد که زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش متغیرهای صمیمیت، سازگاری زناشویی و سلامت جنسی و تمامی مولفه های این متغیرها شده است (۰۵/۰>p). نتایج پژوهش گویای اهمیت تاثیر زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر روی زوجین بوده و استفاده از این شیوه درمانی توانسته است تغییرات صمیمیت، سازگاری زناشویی و سلامت جنسی زوجین را تبیین نماید.

کلیدواژه ها:

صمیمیت ، سازگاری زناشوی ، سلامت جنسی ، زوج درمانی مبتنی برپذیرش و تعهد