یادگیری مادام العمر و نقش مدارس در تربیت شهروندان یادگیرنده

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 29

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ESPE01_3982

تاریخ نمایه سازی: 15 شهریور 1404

چکیده مقاله:

افزایش می دهد. این نوع یادگیری نه تنها محدود به دوران مدرسه یا دانشگاه نیست، بلکه شامل تمام مراحل زندگی فرد می شود و مهارت های فکری، اجتماعی و حرفه ای را به طور مستمر توسعه می دهد. مدارس نقش محوری در شکل دهی نگرش مثبت نسبت به یادگیری مادام العمر دارند و با ایجاد محیطی حمایتی و پویا، دانش آموزان را ترغیب به کنجکاوی و پژوهشگری می کنند. برنامه های آموزشی مدارس، فعالیت های عملی، پروژه های گروهی و استفاده از فناوری های نوین، می توانند انگیزه دانش آموزان برای یادگیری مستمر را تقویت کنند. از این طریق، مدارس نه تنها انتقال دهنده دانش هستند، بلکه فرهنگ یادگیری فعال و مشارکتی را در جامعه نهادینه می کنند. در نتیجه، آموزش مدرن باید بیش از انتقال اطلاعات، مهارت های حل مسئله، تفکر انتقادی و توانایی خودیادگیری را مدنظر قرار دهد. ایجاد فرصت هایی برای تجربه و خلاقیت، مهارت های اجتماعی و اخلاقی دانش آموزان را نیز تقویت می کند.نقش مدارس در تربیت شهروندان یادگیرنده فراتر از آموزش محتوای درسی است و شامل پرورش نگرش ها، ارزش ها و مهارت های لازم برای مشارکت موثر در جامعه می شود. شهروندان یادگیرنده قادرند با تحلیل مسائل، تصمیم گیری آگاهانه و مشارکت فعال در زندگی اجتماعی، نقش موثری در توسعه پایدار جامعه ایفا کنند. مدارس می توانند با تشویق به مطالعه مستقل، پروژه های اجتماعی و فعالیت های گروهی، روحیه کنجکاوی و خلاقیت دانش آموزان را تقویت کنند. علاوه بر این، فراهم کردن دسترسی به منابع دیجیتال و آموزش مهارت های فناوری اطلاعات، زمینه یادگیری مادام العمر را برای دانش آموزان فراهم می کند. فرهنگ مدرسه ای که یادگیری مستمر، احترام به تفاوت ها و انعطاف پذیری را ترویج می کند، شهروندانی مسئول، خودآگاه و فعال تربیت می کند. بنابراین، مدارس باید به عنوان مراکز توسعه مهارت های جامع و پایدار عمل کنند تا دانش آموزان نه تنها موفقیت شخصی بلکه موفقیت اجتماعی را تجربه کنند. این رویکرد سبب می شود که یادگیری به یک فرآیند همیشگی و ارزشمند تبدیل شود و جامعه از سرمایه انسانی پویا و توانمند بهره مند گردد.

نویسندگان

سمیه طولابی

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی ، دانشگاه آزاد واحد خرم آباد