پیش بینی اختلال بدریخت انگاری بر اساس ابتلا به ابعاد وسواس فکری-عملی (موردمطالعه: مراجعه کنندگان به مراکز جراحی در شهر همدان)

پژوهش حاضر به پیش بینی اختلال بدریخت انگاری بر اساس ابتلا به ابعاد وسواس فکری-عملی در میان مراجعه کنندگان به مراکز جراحی زیبایی شهر همدان در ۵ سال اخیر پرداخته و این مطالعه در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۳ انجام پذیرفت. هدف از انجام این مطالعه، شناسایی روابط معنادار میان متغیرهای مستقل و وابسته بود. پژوهش حاضر از نظر جهت گیری کاربردی، از نظر فلسفه روش اثبات گرا و همبستگی، از نظر راهبرد پیمایشی، از نظر هدف توصیفی، از نظر افق زمانی مقطعی و از نظر شیوه گردآوری داده ها مبتنی بر پرسشنامه طراحی و اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مراجعه کنندگان به مراکز جراحی شامل مراکز دولتی و بخش خصوصی می باشند. از این جامعه تعدادی به عنوان حجم نمونه موردمطالعه با توجه به حضور در مراکز انجام جراحی (در دسترس) و خصوصا افرادی که برای مراقبت های پس از جراحی به این مراکز مراجعه می کنند انتخاب شد. حجم نمونه با توجه به فرمول پیشنهادی تاباچینگ و همکاران برای پژوهش های همبستگی ۱۲۰ نفر در نظر گرفته شد. ابزارهای این پژوهش برای سنجش اختلال بدریخت انگاری پرسشنامه ارزیابی فراشناخت بدشکلی بدن ربیعی و همکاران و برای سنجش اختلال وسواس از پرسشنامه تجدیدنظر شده وسواس فکری-عملی فوا و همکاران استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میانگین اختلال بدریخت انگاری برابر با ۶۵/۷۷ بوده و ۶/۴۶ از جامعه مورد مطالعه دارای این اختلال است. میانگین وسواس فکری-عملی برابر با ۳۱/۴۲ بوده و ۰۱/۴۷ از جامعه مورد مطالعه دارای این اختلال است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که همبستگی بین دو متغیر برابر (۶۹/۰=r) وسواس فکری-عملی با (۲۲%=β) بر اختلال بدریخت انگاری تاثیر داشته است.

کلیدواژه ها:

اختلال بدریخت انگاری ، وسواس فکری-عملی ، جراحی زیبایی ، شهر همدان