کاربرد روان شناسی رشد در بهبود عملکرد آموزشی معلمان ابتدایی.

مطالعه حاضر به بررسی کاربرد روان شناسی رشد در بهبود عملکرد آموزشی معلمان ابتدایی می پردازد. با توجه به اهمیت حیاتی دوران کودکی در شکل گیری شخصیت و پیشرفت تحصیلی، ارتقای توانایی های آموزشی معلمان ابتدایی از طریق شناخت مراحل رشد کودکان و نیازهای آنان، از اهمیت بالایی در بهبود کیفیت آموزش و پرورش برخوردار است. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و تحلیل تاثیر متغیرهای روان شناختی رشد، مانند مراحل شناختی، عاطفی و اجتماعی کودکان در سنین ابتدایی بر رویکرد تدریس معلمان بود. یافته های نظری پژوهش نشان می دهد که آگاهی از مراحل رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی کودکان، می تواند منجر به تدوین استراتژی های آموزشی متناسب تر و خلاقانه تر در کلاس درس شود. همچنین، درک نیازهای روانی و اجتماعی کودکان، و تاثیر آنها بر یادگیری، نقش مهمی در ارتقای انگیزه و مشارکت دانش آموزان ایفا می کند. در نهایت، توجه به این عوامل می تواند منجر به بهبود تعامل بین معلم و دانش آموز و ارتقای کلی کیفیت آموزش و یادگیری در سطح ابتدایی شود. این یافته ها در طراحی برنامه های درسی، آموزش های ضمن خدمت معلمان و سیاست گذاری های آموزشی آینده، قابل استفاده است و در نهایت به بهبود فرآیند یاددهی – یادگیری در محیط های آموزشی، و ارتقای کیفیت زندگی تحصیلی دانش آموزان، منجر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

روان شناسی رشد ، عملکرد آموزشی ، معلمان ابتدایی ، یادگیری ، مداخلات آموزشی