سنتزپژوهی عوامل کلیدی موثر بر پذیرش و کاربرد سیستم های توصیه گر هوشمند برای شخصی سازی محتوای آموزشی در بین اعضای هیئت علمی دانشگاه ها

هدف این پژوهش، سنتزپژوهی عوامل کلیدی موثر بر پذیرش و کاربرد سیستم های توصیه گر هوشمند برای شخصی سازی محتوای آموزشی در میان اعضای هیئت علمی دانشگاه ها است. روش تحقیق، فراترکیب کیفی با تحلیل نظام مند مطالعات منتخب در بازه زمانی ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۵ بوده است. داده ها از پایگاه هایی چون Google Scholar، Scopus، Web of Science و منابع دانشگاهی شامل پایان نامه ها و رساله ها، استخراج شد و در نهایت ۳۸ مطالعه (۱۶ فارسی، ۲۲ انگلیسی) وارد فرایند تحلیل شدند. نتایج نشان داد که چهار گروه اصلی ویژگی های سیستم (کاربرمحوری، عملکرد دقیق، امنیت و حریم خصوصی، و انطباق با محیط آموزشی) نقش مهمی در پذیرش این فناوری ها دارند. نگرش اعضای هیئت علمی به این سیستم ها ترکیبی از اعتماد به نتایج، تمایل به استفاده، و مقاومت در برابر تغییر است. مهم ترین موانع پذیرش شامل چالش های فنی، محدودیت های سازمانی و فرهنگی، مشکلات امنیتی و کمبود آموزش کاربران می باشد. در مقابل، کاربردهای آموزشی، پژوهشی، مدیریتی و ارزشیابی سیستم های توصیه گر فرصتی برای توسعه یادگیری شخصی سازی شده فراهم می کند. بر مبنای یافته ها، مدل های فنی، سازمانی و یادگیرنده محور برای بهبود پذیرش این سیستم ها پیشنهاد شد. این نتایج می تواند به سیاست گذاران و مدیران آموزش عالی در طراحی، پیاده سازی و بهینه سازی سیستم های توصیه گر هوشمند متناسب با نیازهای بومی یاری رساند.

کلیدواژه ها:

سنتزپژوهی ، سیستم های توصیه گر هوشمند ، شخصی سازی ، محتوای آموزشی ، اعضای هیئت