اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تنظیم شناختی هیجان، عدم تحمل بلاتکلیفی و انعطاف پذیری شناختی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

هدف: بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تنظیم شناختی هیجان، عدم ­تحمل بلاتکلیفی و انعطاف­ پذیری روان­شناختی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود.روش: پژوهش حاضر نیمه ­تجربی بود. جامعه آماری مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر مراجعه کننده به مراکز روانپزشکی ارومیه در سال ۱۴۰۱ بودند. بدین منظور ۳۰ ​​نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. گروه آزمایش از طریق ۸ کلاس هفتگی ۹۰ دقیقه ای جلسات روان درمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی (سگال، ویلیامز و تیزدل، ۲۰۰۲) را دریافت نمود. سپس داده ها با پرسشنامه­ های پس آزمون تنظیم هیجانی شناختی (گارنفسکی، کریج و اسینهوون، ۲۰۰۱)، عدم­تحمل ابهام (باهر و داگاس، ۲۰۰۲) و انعطاف­پذیری شناختی (دنیس و ووندروال، ۲۰۱۰) جمع ­آوری و با نرم افزار (SPSS V. ۲۸) و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که کاربرد درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی باعث اثربخشی مثبت و معنادار بر تنظیم شناختی هیجان، عدم­تحمل بلاتکلیفی و انعطاف­ پذیری روان­شناختی شده و توسعه و تقویت این سه متغیر در در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر شد. این اثربخشی در سطح آماری ۱ درصد و با اطمینان ۹۹ درصد قابل قبول و معنادار بود (P<۰.۰۱).بحث و نتیجه ­گیری: به نظر می­رسد که با کمک درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی می­توان باعث کنترل ذهن در مبتلایان دچار اضطراب فراگیر شد و آن ها را به زندگی معمول و نرمال در کنار خانواده و جامعه برگرداند.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی ، تنظیم شناختی هیجان ، عدم تحمل بلاتکلیفی ، انعطاف پذیری روان شناختی ، اختلال اضطراب فراگیر