کاربرد یکپارچه سازی BIM–GIS در فرآیند صدور پروانه و کنترل طرح های ساختمانی: رویکردی نوین برای ارتقای کیفیت طراحی و انطباق با ضوابط شهری

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 70

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PSHCONF28_302

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1404

چکیده مقاله:

یکپارچه سازی مدل سازی اطلاعات ساختمان (BIM) و سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) رویکردی تحول آفرین برای ارتقای فرآیندهای صدور پروانه و نظارت بر طرح های ساختمانی در شهرداری ها ارائه می دهد. این پژوهش با تمرکز بر نقش محوری کارشناسان شهرسازی با پیشینه مهندسی معماری، بررسی می کند که چگونه این فناوری ها می توانند دقت در طراحی، انطباق با ضوابط شهری، و کارایی فرآیندهای نظارتی را بهبود بخشند. BIM با ارائه مدل های سه بعدی هوشمند، اطلاعات دقیق هندسی، مصالح، و هزینه ها را فراهم می کند، در حالی که GIS با تحلیل داده های مکانی، مانند کاربری اراضی و زیرساخت های شهری، تصمیم گیری های کلان را تسهیل می کند. بر اساس داده های واقعی از پروژه های شهری در ایران، مانند تهران و شیراز، و نمونه های جهانی در سنگاپور و کپنهاگ، این مطالعه نشان می دهد که یکپارچه سازی BIM–GIS هماهنگی بین ذی نفعان، از جمله معماران، مهندسان، و مدیران شهری، را تقویت کرده و خطاهای طراحی و اجرایی را به حداقل می رساند. گزارش سال ۱۴۰۴ در civilica.com نشان می دهد که در تهران، استفاده از BIM در بررسی نقشه ها، زمان صدور پروانه را کاهش داده و انطباق با ضوابط را بهبود بخشیده است. مطالعه سال ۲۰۲۴ در sciencedirect.com نیز تایید می کند که در سنگاپور، این فناوری ها با تحلیل داده های GIS، انطباق طرح ها با مقررات محلی را تسریع کرده اند. یافته ها نشان می دهند که این یکپارچه سازی، با کاهش دوباره کاری ها و افزایش شفافیت اطلاعات، کیفیت پروژه های شهری را ارتقا می دهد. با این حال، چالش هایی مانند کمبود زیرساخت های دیجیتال و آموزش های تخصصی در ایران، مانع از بهره برداری کامل از این فناوری ها شده اند. مطالعه سال ۱۴۰۴ در psp.journals.pnu.ac.ir تاکید می کند که استانداردهای جهانی مانند Industry Foundation Classes (IFC) می توانند تبادل داده بین BIM و GIS را تسهیل کنند. این پژوهش بر ضرورت تقویت زیرساخت های دیجیتال، ارائه آموزش های میان رشته ای برای کارشناسان شهرسازی، و توسعه پلتفرم های مشارکتی تاکید دارد. این اقدامات می توانند شهرداری ها را به سمت مدیریت هوشمند پروژه ها و تحقق شهرهای پایدار و انسان محور هدایت کنند. تحقیقات آینده باید بر توسعه الگوریتم های خودکار برای بررسی انطباق طرح ها و یکپارچه سازی هوش مصنوعی با BIM–GIS تمرکز کنند تا کارایی و پایداری پروژه های شهری را بیش از پیش ارتقا دهند.

نویسندگان

سید محمد مظلوم شهری

کارشناس ارشد مهندسی معماری, کارشناس شهرسازی, شهرداری بیرجند منطقه یک