نقش معلم در تربیت دینی نوجوانان از منظر نهج البلاغه

این مقاله متکفل نقش معلم در تربیت دینی نوجوانان از منظر نهج البلاغه با روش توصیفی و تحلیلی می باشد. این مقاله در تلاش است با بررسی دقیق سخنان امام علی (ع) در نهج البلاغه، اصول و روش های تربیتی که معلمان می توانند برای هدایت نوجوانان استفاده کنند، استخراج نماید تا در پرتو این آموزه ها با نیازهای تربیتی نوجوانان در دنیای معاصر نشان دهدکه چگونه می توان از این آموزه های ارزشمند برای تربیت نسل جدید و مواجهه با چالش های امروز بهره برد. یافته ها نشان می دهد که معلم باید الگوی عملی از صداقت، تقوا و بصیرت باشد و با استفاده از روش های تربیتی نظیر موعظه، تشویق و توجه به نیازهای عاطفی نوجوانان، آن ها را به سوی تعالی معنوی هدایت کند. همچنانکه امام علی (ع) در حکمت ۷۳ خود تاکید می کنند که "مردم را با رفتار خویش آموزش دهید، نه با گفتار". همچنین، تاکید بر تعامل محبت آمیز و بهره گیری از خرد در فرایند تربیت، از جمله محورهای اصلی در نهج البلاغه است که به تقویت بنیان های دینی و اخلاقی نوجوانان کمک می کند که نامه ۳۱ آن حضرت که می فرمایند: "دل نوجوان چونان زمین خالی است که هر بذری در آن کاشته شود، می پذیرد" بیانگر این موضوع است. نتایج تحقیق بیانگر این است که حضرت علی (ع) در این مجموعه، به معلمان توصیه می کنند که برای تربیت نوجوانان، علاوه بر تعلیم علم، به پرورش بعد اخلاقی، اجتماعی و روحی آنان نیز توجه داشته باشند. این سخنان نه تنها اصولی برای رشد فردی و اجتماعی نوجوانان فراهم می آورد، بلکه الگویی عملی برای معلمان در آموزش و هدایت نسل جوان ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

معلم ، تربیت دینی نوجوانان ، نهج البلاغه