طراحی و ارزیابی پروتکل تمرینات اصلاحی ترکیبی (قدرتی–کششی–دیجیتال) برای بهبود پاسچر دانش آموزان کم تحرک

اختلالات پاسچر و کم تحرکی در دانش آموزان به عنوان عوامل موثر در بروز مشکلات اسکلتی-عضلانی و کاهش کیفیت زندگی، اهمیت ویژه ای در حوزه سلامت جسمانی دارند. با توجه به روند رو به افزایش کم تحرکی و ناهنجاری های وضعیتی در این گروه سنی، تدوین پروتکل های تمرینی جامع و اثربخش از ضرورت بالایی برخوردار است. این مقاله مروری به منظور طراحی و ارزیابی پروتکل تمرینات اصلاحی ترکیبی شامل تمرینات قدرتی، کششی و دیجیتال، به بررسی نظام مند و تحلیلی مطالعات علمی مرتبط پرداخته است. روش شناسی مرور شامل جستجوی مقالات منتشر شده در پایگاه های داده معتبر با استفاده از کلیدواژه های مرتبط و معیارهای ورود و خروج مشخص می باشد. یافته ها نشان می دهد که تمرینات قدرتی نقش مهمی در تقویت عضلات عمقی ستون فقرات و تثبیت پاسچر ایفا می کنند، تمرینات کششی موجب افزایش انعطاف پذیری و بهبود دامنه حرکتی می گردند و تمرینات دیجیتال با بهره گیری از فناوری های نوین، موجب ارتقاء انگیزه و تعامل دانش آموزان می شوند. تلفیق این سه نوع تمرین در قالب پروتکل منسجم و هدفمند، ضمن رعایت اصول علمی و ویژگی های جسمی و رفتاری دانش آموزان کم تحرک، موجب افزایش کارایی و اثر بخشی برنامه های اصلاح پاسچر می شود. در بخش طراحی پروتکل، تعداد جلسات، مدت زمان، شدت و توالی تمرینات با استناد به یافته های مرور ادبیات تنظیم شده است. همچنین، ارزیابی های صورت گرفته با استفاده از ابزارهای استاندارد سنجش پاسچر و آزمون های عملکردی، بهبود معنادار در وضعیت بدنی دانش آموزان را نشان می دهد. در نهایت، این مقاله محدودیت های موجود را مطرح نموده و راهکارهایی جهت تحقیقات آینده و کاربردهای بالینی ارائه می دهد. نتایج این مرور نشان دهنده اهمیت رویکردهای چندجانبه و بهره گیری از فناوری های دیجیتال در بهبود پاسچر و ارتقاء سلامت دانش آموزان کم تحرک می باشد.

کلیدواژه ها:

تمرینات اصلاحی ، تمرینات قدرتی ، تمرینات کششی ، تمرینات دیجیتال ، پاسچر ، دانش آموزان کم تحرک