مطالعه میان رشته ای سلامت روانی–اجتماعی و یادگیری مبتنی بر ذهن آگاهی در مدارس

سلامت روانی–اجتماعی به عنوان یکی از پایه های اساسی یادگیری موثر در مدارس شناخته می شود و روش های آموزشی نوین همچون یادگیری مبتنی بر ذهن آگاهی می توانند در ارتقای این ابعاد نقش تعیین کننده ای ایفا کنند. هدف این پژوهش، بررسی میان رشته ای پیوند میان سلامت روانی–اجتماعی و ذهن آگاهی در محیط های آموزشی است تا روشن سازد چگونه این رویکرد می تواند بر کاهش اضطراب، بهبود روابط اجتماعی، تقویت تمرکز و ارتقای کیفیت یادگیری دانش آموزان اثرگذار باشد. روش تحقیق به صورت تحلیلی–توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و تحلیل مقالات معتبر انجام گرفته است. نتایج نشان می دهد که ذهن آگاهی علاوه بر کاهش استرس و اضطراب، موجب تقویت خودآگاهی، تنظیم هیجان ها و افزایش همدلی میان دانش آموزان می شود. همچنین پیاده سازی این رویکرد، به ایجاد محیط آموزشی امن تر و مشارکتی تر کمک کرده و زمینه رشد انگیزش درونی و خلاقیت تحصیلی را فراهم می کند. با توجه به یافته ها، ذهن آگاهی را می توان رویکردی میان رشته ای دانست که از رهگذر ترکیب روان شناسی، علوم تربیتی، جامعه شناسی و علوم اعصاب، ظرفیت بالایی برای بهبود هم زمان سلامت روانی–اجتماعی و کیفیت یادگیری در مدارس دارد و می تواند مبنایی برای سیاست گذاری آموزشی نوین قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سلامت روانی–اجتماعی ، یادگیری مبتنی بر ذهن آگاهی ، مدارس ، خودآگاهی ، آموزش نوین