تاثیر پروژه های کلاسی بر افزایش انگیزش، خودانضباطی و مسئولیت پذیری دانش آموزان

پرورش دانش آموزانی که نه تنها از دانش کافی، بلکه از نگرش ها و مهارت های غیرشناختی لازم برای موفقیت در زندگی برخوردار باشند، از اهداف اصلی آموزش و پرورش مدرن است. این مقاله مروری به بررسی و تحلیل جامع تاثیر «پروژه های کلاسی»، به عنوان یک راهبرد یادگیری فعال، بر رشد سه شایستگی کلیدی، یعنی «انگیزش»، «خودانضباطی» و «مسئولیت پذیری» در دانش آموزان می پردازد. این پژوهش استدلال می کند که ساختار سنتی و معلم محور کلاس درس، فرصت های محدودی را برای پرورش این ویژگی های بنیادین فراهم می آورد. در مقابل، یادگیری مبتنی بر پروژه با ماهیت دانش آموزمحور، بلندمدت و معتبر خود، یک بستر آموزشی منحصر به فرد ایجاد می کند. یافته های حاصل از مرور ادبیات نظری و پژوهشی نشان می دهد که پروژه های کلاسی از طریق اعطای حق انتخاب و ارتباط با دنیای واقعی، به طور مستقیم «انگیزه» درونی دانش آموزان را شعله ور می سازند. این انگیزه، به نوبه خود، نیروی محرکه لازم را برای تمرین «خودانضباطی» در فرآیند پیچیده و بلندمدت پروژه فراهم می کند. همزمان، حس مالکیت و عاملیتی که در دانش آموزان ایجاد می شود، به تقویت عمیق روحیه «مسئولیت پذیری» فردی و گروهی منجر می گردد. این مقاله نتیجه گیری می کند که پروژه های کلاسی، با ایجاد یک چرخه مثبت از انگیزش، خودانضباطی و مسئولیت پذیری، نه تنها به یادگیری عمیق تر، بلکه به شکل گیری شخصیت یادگیرندگانی خودمختار و توانا کمک شایانی می نمایند.

کلیدواژه ها:

پروژه های کلاسی ، انگیزش ، خودانضباطی ، مسئولیت پذیری ، یادگیری پروژه محور