پیش بینی پیشرفت مهارت های خلاقیت دانش آموزان با هوش مصنوعی

در سال های اخیر، هوش مصنوعی با ظهور ابزارهایی نظیر دستیارهای هوشمند آموزشی و سیستم های یادگیری تطبیقی، نقش چشمگیری در فرایندهای آموزشی ایفا کرده است. شواهد پژوهشی نشان می دهد که چنین ابزارهایی قادرند عملکرد تحصیلی دانش آموزان را ارتقا دهند، انگیزش آنان را افزایش دهند و زمینه های بروز خلاقیت را تقویت کنند. در عین حال، برخی یافته ها به اثرات دوگانه هوش مصنوعی اشاره دارند؛ به این معنا که اگرچه خلاقیت دانش آموزان از منظر تحلیلی تحریک می شود، اما ممکن است احساساتی چون اضطراب یا کاهش انگیزه نیز در روند یادگیری بروز پیدا کند. این مقاله با هدف پیش بینی روند پیشرفت مهارت های خلاقیت دانش آموزان در محیط های آموزشی تقویت شده با هوش مصنوعی، به تحلیل نقش ابزارهای نوین در ایجاد یا تضعیف خلاقیت می پردازد. تمرکز اصلی بر بررسی ابزارهایی مانند سیستم های یادگیری تطبیقی و دستیارهای هوشمند آموزشی است. از سوی دیگر، با توجه به نگرانی هایی همچون وابستگی بیش از حد به فناوری و احتمال کاهش توانایی تفکر انتقادی، مقاله بر ضرورت طراحی چارچوب های آموزشی انسان محور تاکید دارد؛ چارچوب هایی که هوش مصنوعی را به عنوان ابزار مکمل خلاقیت در نظر بگیرند، نه جایگزین آن.در نهایت، مقاله چارچوبی مفهومی برای پیش بینی و تبیین روند تغییرات خلاقیت در دانش آموزان ارائه می دهد که بر پایه ترکیبی از نظریه های انگیزشی و مطالعات تجربی شکل گرفته است. هدف این است که با رویکردی تحلیلی و بدون ورود به جداول یا فرمول های پیچیده، به صورت کیفی نشان داده شود که خلاقیت دانش آموزان تحت تاثیر چه متغیرهایی مانند خوداتکایی، انگیزش و هیجان تحصیلی تغییر می کند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی آموزشی ، خلاقیت دانش آموزی ، یادگیری تطبیقی ، دستیار هوشمند آموزشی ، تئوری خودتعیین گری