رابطه سبک های مشارکتی مدیریت مدرسه با سلامت روان و انسجام اجتماعی معلمان

چکیدهفرهنگ سازمانی و جو حاکم بر محیط کار مدرسه، به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تعیین کننده بهزیستی و عملکرد معلمان، نقشی حیاتی در موفقیت کلی نظام آموزشی ایفا می کند. این مقاله مروری به بررسی و تحلیل جامع رابطه میان «سبک های مشارکتی مدیریت مدرسه» و دو پیامد کلیدی برای جامعه معلمان، یعنی «سلامت روان» و «انسجام اجتماعی» می پردازد. این پژوهش با تکیه بر ادبیات نظری و پژوهشی در حوزه های مدیریت آموزشی و روان شناسی سازمانی، استدلال می کند که گذار از مدل های مدیریتی سنتی و سلسله مراتبی به سمت رویکردهای مشارکتی، مانند رهبری توانمندساز و تحول آفرین، به طور مستقیم به ایجاد یک فرهنگ سازمانی مثبت و حمایتی منجر می شود. این فرهنگ، که بر پایه اعتماد، احترام متقابل و اهداف مشترک بنا شده است، به عنوان یک عامل محافظتی قدرتمند در برابر استرس های شغلی عمل کرده و از طریق ارضای نیازهای روان شناختی معلمان برای خودمختاری و تعلق، به ارتقای سلامت روان آن ها کمک می کند. همزمان، این سبک مدیریتی با شکستن دیوارهای انزوای حرفه ای و ایجاد ساختارها و فرصت هایی برای تعامل، بستر لازم را برای شکل گیری انسجام اجتماعی، تقویت روابط بین فردی و همکاری های حرفه ای موثر فراهم می آورد. این مقاله نتیجه گیری می کند که سرمایه گذاری بر روی توسعه رهبری مشارکتی در مدارس، یک راهبرد بنیادین برای ساختن جوامعی آموزشی است که در آن، معلمان سالم، باانگیزه و منسجم، می توانند به بهترین شکل ممکن به رسالت خطیر خود در تربیت نسل آینده عمل کنند.

کلیدواژه ها:

مدیریت مشارکتی ، سلامت روان معلمان ، انسجام اجتماعی ، فرهنگ مدرسه ، رهبری تحول آفرین.