تاثیر فناوری های نوین آموزشی بر پیشرفت تحصیلی

در دهه های اخیر، شتاب تحولات فناورانه، نظام های آموزشی سراسر جهان را وادار به بازاندیشی در روش ها و اهداف خود کرده است. فناوری های نوین آموزشی نظیر یادگیری تطبیقی، واقعیت افزوده و مجازی، سامانه های مدیریت یادگیری، کلاس های معکوس، و هوش مصنوعی آموزشی، ظرفیت هایی بی سابقه برای ارتقای کیفیت آموزش و یادگیری ایجاد کرده اند. اهمیت این فناوری ها تنها در ابزار بودن آنها خلاصه نمی شود، بلکه در قابلیت شان برای تحول نقش معلم، بازطراحی محیط یادگیری، و پرورش مهارت های قرن بیست ویکم نهفته است. مقاله حاضر با رویکردی تحلیلی توصیفی، ضمن مرور مبانی نظری و شواهد تجربی بین المللی و ملی، به بررسی عوامل موفقیت و موانع پیاده سازی این فناوری ها در بستر آموزشی ایران می پردازد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که بهره گیری هدفمند، متناسب با زمینه های فرهنگی و زیرساختی، همراه با توانمندسازی معلمان، نه تنها پیشرفت کمی تحصیلی را بهبود می بخشد، بلکه با ارتقای خودتنظیمی، انگیزش درونی و یادگیری عمیق، کیفیت یادگیری را نیز به طور پایدار افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، یادگیری تطبیقی ، واقعیت افزوده ، پیشرفت تحصیلی ، نوآوری آموزشی ، هوش مصنوعی آموزشی ، بومی سازی فناوری