نقش رهبری حکمت محور بر اشتیاق و انگیزش شغلی کارکنان ناجا استان خراسان جنوبی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر رهبری حکمت محور بر اشتیاق و انگیزش شغلی کارکنان ناجا در استان خراسان جنوبی است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از روش توصیفی - پیمایشی بهره می برد. یک نمونه در دسترس به حجم ۳۰ نفر از کارکنان ناجا خراسان جنوبی انتخاب گردیده و برای گردآوری اطلاعات، دو شیوه مورداستفاده قرار گرفته: روش کتابخانه ای که شامل جستجو و مطالعه منابع موجود می شود، و روش میدانی که در آن اطلاعات از طریق مشاهدات و تجربیات مستقیم جمع آوری می شوند. در بررسی میدانی از سه پرسش نامه رهبری حکمت محور، اشتیاق شغلی، انگیزش شغلی، داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS۲۶، آنالیز و از آزمون رگرسیون خطی برای تعیین تاثیر متغیر مستقل رهبری حکمت محور بر متغیرهای وابسته ی اشتیاق و انگیزه شغلی جهت تجزیه وتحلیل داده ها انجام شده است. تاثیر شاخص های پرسش نامه رهبری حکمت محور بر نمره کل انگیزش شغلی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که شاخص های رهبری حکمت محور تنها قادر به توجیه ۱۸/۰=۲ R تغییرات انگیزش شغلی افراد بود و هیچ کدام از ابعاد رهبری حکمت محور تاثیر معنی داری بر انگیزش شغلی کارکنان ناجا ایفا نکرده اند. (۰۵/۰رهبری حکمت محور بر نمره کل اشتیاق شغلی نیز تنها قادر به توجیه ۲۶/۰=۲R تغییرات اشتیاق شغلی افراد بود و هیچ کدام از ابعاد رهبری حکمت محور تاثیر معنی داری بر اشتیاق شغلی کارکنان ناجا ایفا نکرده اند. (۰۵/۰رهبری حکمت محور بر انگیزش و اشتیاق شغلی در کارکنان ناجا در استان خراسان جنوبی تاثیر معنی داری ندارد. براین اساس پیشنهاد می گردد که سازمان ها و نهاد های دولتی و یا خصوصی باید در این راستا مطالعات بیشتری انجام داده و همچنین با تحقیقاتی که دراین رابطه انجام می شود، همکاری کرده و از آن ها حمایت کرده و درنهایت از نتایج این گونه مطالعات برای ارتقای سطح کاری کارکنان و سازمان خود استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

رهبری حکمت محور ، اشتیاق شغلی ، انگیزش شغلی ، کارکنان ناجا