بررسی اثر تنوع شناختی و هیجانی در گروه بندی دانش آموزان بر حل مسئله و یادگیری مفهومی

تحقیقات اخیر در حوزه ی روانشناسی آموزشی و یادگیری، به اهمیت تنوع شناختی و هیجانی در گروه بندی دانش آموزان پرداخته است. تنوع شناختی به تفاوت های فردی در نحوه ی پردازش اطلاعات، حل مسائل و شیوه های یادگیری اشاره دارد، در حالی که تنوع هیجانی شامل تفاوت در واکنش های هیجانی و انگیزشی دانش آموزان به مطالب و شرایط آموزشی است. این تحقیق به بررسی تاثیر این دو نوع تنوع در گروه بندی های آموزشی بر فرایند حل مسئله و یادگیری مفهومی پرداخته است. بر اساس یافته ها، گروه هایی با ترکیب تنوع شناختی و هیجانی بالا، در حل مسائل پیچیده و یادگیری مفهومی موثرتر عمل می کنند، زیرا اعضای این گروه ها با رویکردهای مختلف و پاسخ های هیجانی متنوع، به تحلیل و درک بهتر مسائل پرداخته و توانایی بیشتری در انتقال و کاربرد مفاهیم نشان می دهند.در این مطالعه، دو نوع گروه بندی مختلف در مدارس ابتدایی مورد ارزیابی قرار گرفت: گروه های همگن و گروه های متنوع از لحاظ شناختی و هیجانی. نتایج نشان داد که گروه های متنوع، که شامل دانش آموزانی با سطوح مختلف هوش و انواع پاسخ های هیجانی بودند، توانستند به طور موثرتری بر روی مسائل پیچیده تمرکز کرده و به یادگیری مفهومی عمیق تری دست یابند. این گروه ها نه تنها در فرایند حل مسئله سریع تر و با کیفیت تر عمل می کنند، بلکه تعاملات مثبت میان اعضای گروه به افزایش انگیزه و تعهد به یادگیری منجر می شود. بنابراین، این تحقیق بر لزوم استفاده از گروه بندی های متنوع به ویژه در شرایط یادگیری پیچیده تاکید دارد، زیرا چنین ترکیبی می تواند به بهبود نتایج آموزشی و رشد شناختی و هیجانی دانش آموزان کمک کند.

کلیدواژه ها:

تنوع  شناختی و هیجانی ، گروه  بندی ، دانش آموزان ، حل مساله ، یادگیری مفهومی