طول مدت شیردهی و عوامل مادری موثر بر آن در زنان مراجعه کننده به بیمارستان بقیه الله (عج) در شهر تهران

سابقه و هدف: شناسایی عوامل موثر بر طول مدت شیردهی می تواند در طراحی مداخلات موثر برای افزایش این مدت نقش کلیدی داشته باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین میانگین طول مدت شیردهی و عوامل مرتبط با آن در زنان مراجعه کننده به بیمارستان بقیه الله (عج) طراحی شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۴۹۹ نفر از زنان مراجعه کننده به کلینیک بیمارستان بقیه الله در سال ۱۴۰۲ انجام شد. نمونه گیری به روش تصادفی ساده صورت گرفت و زنانی که حداقل یک فرزند داشتند، در این مطالعه شرکت کردند. داده ها از طریق چک لیست محقق ساخته و جمع آوری شد. برای بررسی ارتباط بین متغیرها با طول مدت شیردهی، از آزمون های آماری تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: ادر مطالعه حاضر، میانگین سنی شرکت کنندگان ۷/۸±۳۴/۶ سال و میانگین طول مدت شیردهی ۸/۶±۱۲/۹ ماه بود. از مجموع شرکت کنندگان، ۲/۵% اصلا شیردهی نداشتند و ۲۶/۲% حداقل ۲۴ ماه شیردهی داشتند. شایع ترین دلایل قطع شیردهی، شامل؛ کمبود شیر مادر (۳۸/۳%)، بارداری ناخواسته (۲۲/۲%)، عدم حمایت و تشویق همسر (۲۲%) و احساس تغذیه ناکافی مادر (۲۱/۸%) بود. نوع زایمان، بعد خانوار، وضعیت اقتصادی-اجتماعی و سطح تحصیلات نیز به طور معناداری با طول مدت شیردهی در ارتباط بودند (۰/۰۵>P). نتیجه گیری: این یافته ها اهمیت توجه به شرایط فردی و اجتماعی مادران را در برنامه ریزی های بهداشتی و حمایتی برجسته می سازد و نشان می دهد که برای افزایش مدت زمان شیردهی، توجه به عواملی مانند آموزش و حمایت اجتماعی مادران، بهبود وضعیت اقتصادی و تشویق به زایمان طبیعی ضروری است.

کلیدواژه ها:

Breastfeeding duration ، Socio-economic status ، Type of delivery ، طول مدت شیردهی ، وضعیت اقتصادی-اجتماعی ، نوع زایمان