اثر سنجش مستمر بر پیشرفت تحصیلی

سنجش مستمر یکی از مولفه های کلیدی در فرآیند یاددهی–یادگیری است که با هدف ارتقاء کیفیت آموزش و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع سنجش، برخلاف آزمون های نهایی که در پایان یک دوره آموزشی برگزار می شوند، در طول فرآیند یادگیری و به صورت مکرر انجام می شود و معلمان را قادر می سازد تا پیشرفت دانش آموزان را به طور مستمر ارزیابی و نقاط ضعف و قوت آن ها را شناسایی کنند. از مزایای اصلی سنجش مستمر می توان به افزایش انگیزه یادگیری، فراهم آوردن فرصت برای بازنگری و اصلاح یادگیری، کاهش اضطراب ناشی از آزمون های نهایی و تقویت خودکارآمدی دانش آموزان اشاره کرد.مطالعات متعدد نشان داده اند که دانش آموزانی که تحت برنامه های سنجش مستمر قرار می گیرند، عملکرد تحصیلی بالاتری دارند و یادگیری آن ها پایدارتر است. این امر به دلیل بازخورد فوری، شناسایی به موقع اشتباهات و امکان ارائه راهنمایی های فردی توسط معلمان است. علاوه بر این، سنجش مستمر می تواند نقش مهمی در توسعه مهارت های خودارزیابی و خودنظم بخشی در دانش آموزان ایفا کند و آنان را در فرآیند یادگیری فعال تر نماید.با توجه به اهمیت سنجش مستمر، اجرای آن نیازمند برنامه ریزی دقیق، طراحی آزمون های متنوع و کاربردی و استفاده از ابزارهای مناسب ارزیابی است. این رویکرد نه تنها به بهبود عملکرد تحصیلی کمک می کند، بلکه معلمان را در مدیریت کلاس و تنظیم روش های آموزشی یاری می رساند. بنابراین، سنجش مستمر به عنوان یک ابزار کلیدی در ارتقاء کیفیت آموزش و یادگیری و ایجاد محیطی پویا و انگیزشی در کلاس های درس مطرح است.

کلیدواژه ها:

سنجش مستمر ، پیشرفت تحصیلی ، بازخورد ، انگیزه یادگیری ، خودارزیابی