برنامه ریزی آموزشی مبتنی بر داده های هوشمند و تاثیر آن بر عملکرد تحصیلی

با گسترش فناوری های نوین و ظهور سامانه های یادگیری هوشمند، بهره گیری از داده های آموزشی به یکی از محورهای کلیدی بهبود کیفیت آموزش تبدیل شده است. در حالی که برنامه ریزی آموزشی سنتی غالبا بدون اتکا به داده انجام می شود و ممکن است به تصمیم گیری های غیرهدفمند منجر گردد، رویکرد مبتنی بر داده های هوشمند با استفاده از تحلیل داده های کلان و هوش مصنوعی، امکان شخصی سازی اهداف، محتوای درسی و روش های تدریس را فراهم می آورد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر به کارگیری برنامه ریزی آموزشی هوشمند بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. این تحقیق به روش توصیفی–تحلیلی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای انجام شده است. یافته ها نشان می دهد که این رویکرد موجب ارتقای نمرات، افزایش مهارت های یادگیری عمیق، کاهش افت تحصیلی و بهبود انگیزه می شود. همچنین، داده های هوشمند با شناسایی الگوهای یادگیری و پیش بینی نیازهای آموزشی، فرآیند یاددهی–یادگیری را بهینه می کنند. با وجود مزایا، چالش هایی مانند کمبود زیرساخت، ضعف یکپارچگی داده ها و نگرانی های امنیتی نیازمند توجه جدی هستند. در نتیجه، توسعه زیرساخت فناوری، ارتقای مهارت های تحلیلی معلمان و ترویج فرهنگ داده محور، پیش شرط دستیابی به اثربخشی کامل این رویکرد است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی آموزشی ، داده های هوشمند ، تحلیل یادگیری ، عملکرد تحصیلی ، شخصی سازی آموزش